Kuszące inwestycje w surowce

Przeczytaj także: Inwestycje w surowce i towary: bawełna na topie

Zyski z surowców kuszą: w ostatnich 12 miesiącach złoto podrożało o 23 proc., cena kontraktu terminowego na ropę Brent wzrosła o 27 proc., miedź o ponad 32 proc., a srebro aż o 67 proc. Trzeba jednak uważać, bo po każdej hossie przychodzi bessa i zamiast krociowych zarobków można zanotować sporą stratę. Tym, którzy nie są na nią przygotowani, w sukurs idą produkty strukturyzowane – bezpieczne inwestycje w różne rynki i sektory. Pamiętajmy jednak, że nie ma nic za darmo. Kosztem bezpieczeństwa jest ograniczony zysk, który w najlepszych przypadkach wynosi 15-20 proc. w skali roku.

Z zakończonych w 2010 roku struktur opartych na notowaniach surowców, najwyższy zysk przyniosły Obligacje Strukturyzowane Koszyk Rolno-Spożywczy, przygotowane przez Citi Handlowy dla zamożnych klientów. W trzy lata można było na nich zarobić 47,43 proc. (średnio 15,81 proc. rocznie). Dochody z obligacji obciążone są 19-proc. podatkiem od zysków kapitałowych, można go jednak ominąć, inwestując w struktury w formie polisy na życie i dożycie. Tak skonstruowany został produkt Mocca przygotowany przez New World Alternative Investments i dostępny m.in. w Expanderze. Jego nieopodatkowany zysk 15,6 proc. rocznie (39 proc. za 2,5-roczny okres inwestycji) porównać można z wynikiem 19,26 proc. per annum z inwestycji podlegającej obciążeniu podatkiem Belki.

Kolejne przykłady atrakcyjnych struktur surowcowych to Lokata Inwestycyjna Cappuccino II z oferty MultiBanku oraz Lokata Inwestycyjna 1Y Złoto Citi Handlowego i ILT Agro-Zysk Plus ING Banku Śląskiego. Wszystkie one pozwoliły zarobić więcej niż 10 proc. w skali roku.

Oczywiście w mijających 12 miesiącach nie zabrakło i nieudanych rozwiązań. Mniej więcej co trzecia surowcowa struktura w 2010 roku zakończyła się zwrotem kapitału. Wśród nich były m.in. po dwie lokaty MultiBanku i ING Banku Śląskiego i trzy Citi Handlowego, co pokazuje, że w poszczególnych bankach można znaleźć mocne i słabe propozycje.
Struktur surowcowych nie ma na rynku wiele – oparta na nich jest średnio co szósta oferta – popularniejsze są kursy walut i indeksy giełdowe. Ale wybranie produktu strukturyzowanego, który ma realną szansę wygenerowania atrakcyjnego zysku nie jest takie trudne, jeśli stosuje się do kilku podstawowych zasad. Na pewno trzeba trzymać się z daleka od propozycji, które w optymistycznym scenariuszu dadzą zarobić niewiele więcej ponad to, ile można zyskać na zwykłych bankowych lokatach. Ofert dających 7 proc. w skali roku nadal nie brakuje, ale czy taka nadwyżka nad bankowym depozytem jest wystarczająca? Inwestowanie w takie produkty nie jest warte zachodu. Uważajmy też na oferty struktur z nisko ustawioną barierą knock-out – działają one w ten sposób, że inwestor zarabia na wzroście indeksu, ale tylko do pewnego momentu. Gdy wzrost przekroczy barierę, klient najczęściej nie otrzymuje nic, mimo że indeks dalej rośnie. Jeśli bariera wynosi np. 30 czy 35 proc. w skali roku dla instrumentu, którego historia pokazuje, że niejednokrotnie notował wyższe wzrosty, lepiej taką inwestycję sobie odpuścić.

Absolutnie najważniejszym przykazaniem jest jednak to, które mówi, aby inwestować tylko w to, co rozumiemy. Pozwoli to uniknąć niepotrzebnych nieporozumień gdy okaże się, że zamiast zysków mamy tylko zwrot zainwestowanego kapitału. Dużo kontrowersji budzą powszechne na rynku multisektorowe strategie, przygotowywane przez zagraniczne banki inwestycyjne indeksy, które mają rosnąć w każdych warunkach rynkowych, jednak w rzeczywistości najczęściej ich wyniki zbliżone są do zera. Podobnie jest na rynku surowców. Mimo imponujących zysków z samych surowców, wiele z nich się nie sprawdza. Np. notowania Risk Stabilised CYD MarketNeutral Plus 1 (dziecko firmy CYD Research GmbH) spadły w ciągu ostatnich 12 miesięcy o niecały 1 proc.