Indeksy giełdowe na dobrym poziomie

Przeczytaj także: Nikkei traci 0,55 procent

Końcówka ubiegłego i początek obecnego roku stały pod znakiem dominacji pesymistycznych nastrojów na rynkach finansowych. Pesymizm ograniczał się jednak do sfery deklaracji i medialnych enuncjacji. Mimo że powodów do obaw nie brakowało, giełdowe indeksy szły konsekwentnie w górę. Wskaźnik we Frankfurcie od końca listopada do końca grudnia 2011 roku zyskał prawie 9 proc., a do 20 marca 2012 roku wzrósł o 30 proc. Podobnie było na Wall Street, gdzie zwyżka sięgała odpowiednio 8,5 i 21 proc.

Raz jeszcze okazało się, że najlepszym drogowskazem dla inwestorów jest obserwacja zachowania rynku, a nie jedynie wsłuchiwanie się w koncert prezentowanych w mediach opinii, szczególnie głośny na przełomie kolejnych lat. W praktyce najlepsze efekty daje połączenie obu tych płaszczyzn rynkowej rzeczywistości, czyli ocen i prognoz oraz zachowania indeksów i interpretacji zgodności lub rozbieżności między nimi występujących.

Można przyjąć, że pod koniec ubiegłego i bieżącego roku giełdy dyskontowały pozytywne scenariusze poprawy w gospodarce amerykańskiej, zażegnania kłopotów strefy euro z zadłużeniem i miękkiego lądowania w Chinach. Spośród tych trzech czynników bez zmian pozostaje ten dotyczący Stanów Zjednoczonych. Tamtejsza gospodarka zdaje się wychodzić z dołka, ale jednocześnie maleją nadzieje na zbawienne dla rynków finansowych dalsze luzowanie polityki pieniężnej. Wręcz przeciwnie, czynnik ten coraz bardziej będzie wpływał negatywnie na sytuację na rynkach. Grecka tragedia po długich mękach wkroczyła w fazę antraktu. Nie oznacza to jednak końca kłopotów. Niewiadomą pozostaje skala i czas trwania spowolnienia w europejskiej gospodarce. To także nie sprzyja rynkom finansowym.
Wreszcie wciąż bardzo skomplikowana jest sytuacja w Chinach, trzecim kluczowym podmiocie globalnej gospodarki. Płynące stamtąd sygnały nie są optymistyczne. Kończy się co prawda cykl zaostrzania polityki pieniężnej, ale jednocześnie zaczynają być dostrzegalne jego skutki w postaci hamowania tempa wzrostu gospodarczego. Można też mieć obawy związane z konsekwencjami projektów reformowania chińskiej gospodarki, które właśnie są przyjmowane przez tamtejsze władze. Indeksy w Szanghaju znajdują się od niemal trzech lat w trendzie spadkowym. Od sierpnia 2009 roku straciły już około 30 proc.

Przed nami wkrótce pojawią się też nowe dylematy. Do niedawna dominowały obawy, czy po wyborach w Grecji i ewentualnej zmianie krajobrazu tamtejszej sceny politycznej, respektowane będą uzgodnienia dotyczące niezbędnych reform. Jednak obecnie zaczyna też być obecny niepokój, czy po wyborach we Francji nie będzie presji na renegocjację ustaleń dotyczących europejskiego paktu fiskalnego. Unijni przywódcy koncentrując się na wymuszaniu deklaracji przestrzegania jego zapisów na greckich politykach, za bardzo uwierzyli swoim. A to może się mocno zemścić już w najbliższej przyszłości.