eGospodarka.pl
eGospodarka.pl poleca

eGospodarka.plFinanseGrupypl.biznes.bankiRe: Dealer, a broker? Do: tommco
Ilość wypowiedzi w tym wątku: 1

  • 1. Data: 2002-03-05 12:52:08
    Temat: Re: Dealer, a broker? Do: tommco
    Od: "Wall" <w...@i...pl>

    Sorry że tak późno ale mam za dużo pracy i nie miałem szans odpowiedzieć
    wcześniej. Wracając do tematu występują trzy podstawowe rodzaje działających
    pośredników:
    1) na cudzy rachunek i w cudzym imieniu: przedstawiciel (agent), cif-agent,
    makler (broker)
    2) na cudzy rachunek i we własnym imieniu: komisant, konsygnator
    3) na własny rachunek i we własnym imieniu: dystrybutor (dealer).

    Broker jest kupcem, który odpłatnie pośredniczy w zawieraniu w cudzym
    imieniu i na cudzy rachunek transakcji towarowych, pieniężnych, frachtowych
    lub ubezpieczeniowych. Odpowiednio do rodzaju i przedmiotu działalności
    rozróżnia się maklerów towarowych, giełdowych, okrętowych i
    ubezpieczeniowych.
    Między maklerem handlowym a zleceniodawcą nie ma stałego stosunku umownego;
    wykonuje on zlecenie dla każdego, kto się do niego zwróci. Przyjęcie
    zlecenia oznacza wejście w stosunki umowne zarówno ze sprzedającym
    (eksporterem), jak i kupującym (importerem) i to niezależnie od tego, czy
    zleceniodawcą jest tylko jedna, czy obie strony jednocześnie. Wynika stąd
    obowiązek maklera strzeżenia interesów obu partnerów i odpowiedzialność
    wobec nich za ewentualne szkody wynikłe z jego winy.
    Makler musi wystawić notę maklerską, która zawiera analizę wszystkich
    istotnych kwestii związanych z daną transakcją. Na bieżąco prowadzi również
    dziennik dokumentujący jego działalność. Za swoje usługi pobiera prowizję
    maklerską (courtage) w zależności od charakteru działania, są koncesjonowani
    przez państwo, giełdę, lub korporację kupiecką.
    ----------------------------------------------------
    -
    Dystrybutor (dealer) jest niezależnym kupcem (importerem) działającym we
    własnym imieniu i na własny rachunek oraz ryzyko, któremu producent
    (eksporter) udziela wyłącznych praw na danym rynku. Jego działalność polega
    na sprzedaży na określonym rynku i w uzgodnionych ilościach towarów
    nabywanych w ustalonych odstępach czasu od producenta. Dystrybutor dysponuje
    na ogół odpowiednią powierzchnią składową lub siecią handlową, która pozwala
    mu na stopniową i regularną sprzedaż zakupionych towarów.
    Umowa między producentem (eksporterem) a dystrybutorem (importerem) zawiera
    dwie charakterystyczne cechy, które upodabniają dystrybutora do stałego
    przedstawiciela: stałe powierzanie przez producenta towarów markowych
    dystrybutorowi i włączanie jego przedsiębiorstwa do sieci zbytu producenta.
    W pierwszym przypadku upodabnia to dystrybutora do komisanta, w drugim - do
    agenta handlowego. W umowach dystrybucyjnych istnieją jednak elementy
    odróżniające je od umów kupna-sprzedaży czy też umów agencyjnych.
    Podstawową działalnością dystrybutora jest promocja i sprzedaż uzgodnionych
    w umowie towarów, które nabywa od producenta. Umowa może nakładać na
    dystrybutora obowiązek utrzymywania innych standardów zleceniodawcy, jak np.
    wygląd pomieszczeń, w których dokonuje się sprzedaży czy remontów, serwis
    gwarancyjny i pogwarancyjny, korzystanie ze wskazanych źródeł zaopatrzenia,
    używanie znaków handlowych, sposób prowadzenia księgowości, załatwianie
    ubezpieczenia itp. Dystrybutor musi regularnie przesyłać producentowi
    sprawozdania finansowe, na podstawie których ten ostatni kontroluje
    działalność dystrybutora. Dystrybutor nie może bez zgody producenta
    podejmować się rozprowadzania towarów konkurencyjnych.
    Na producencie (eksporterze) ciąży obowiązek zaopatrywania dystrybutora w
    towary uzgodnione w umowie, a także w materiały reklamowe, części zamienne
    itp. Winien on także zezwolić dystrybutorowi na posługiwanie się jego
    znakami towarowymi oraz przekazywać wszelkie informacje istotne dla zbytu
    towarów. Ponadto producent ponosi odpowiedzialność za usterki w wykonaniu
    dostarczonych produktów i jest zobowiązany do pokrycia wynikłych stąd
    kosztów.
    W umowie powinna być wyraźnie uregulowana sprawa wyłączności sprzedaży.
    Producent musi być w niej zobowiązany do niedostarczania innym odbiorcom
    towarów określonych w umowie na terytorium, na którym działa dystrybutor. Z
    kolei dystrybutor, który może otrzymać wyłączność do działania na określonym
    terytorium, może być dodatkowo zobowiązany do nieprowadzenia sprzedaży poza
    tym obszarem. Ponieważ prawo Unii Europejskiej nie uznaje wszelkich klauzul
    umownych dotyczących wyłączności działania na danym terytorium, jedynym
    rozwiązaniem w takiej sytuacji jest więc gentlemen's agreement między
    eksporterem a jego dystrybutorami z różnych terytoriów o poszanowaniu
    wzajemnych wyłączności terytorialnych. Można natomiast zawrzeć w umowie
    sformułowanie, że nie istnieje zakaz ograniczający dystrybutora w
    sprzedawaniu produktów dostawcy poza własnym terenem działania pod
    warunkiem, że nie będzie on na tych rynkach podejmował akcji promocyjnych,
    tworzył filii lub oddziałów albo mianował agentów w celu dystrybucji
    towarów. Dostawca powinien przy tym zastrzec, że nie bierze
    odpowiedzialności za sprzedawanie jego towarów przez dystrybutorów z jednego
    kraju na terytorium innych państw członkowskich Unii Europejskiej.
    Zastrzeżenie takie chroni eksportera przed oskarżeniem o naruszenie umowy o
    wyłączność terytorialną.
    Praktyka ustalania cen na towary będące przedmiotem umowy dystrybucyjnej
    jest uzależniona od obowiązujących w tym zakresie przepisów w kraju
    importera. Na przykład przepisy Wspólnoty Europejskiej zabraniają sprzedawcy
    ograniczania importerowi poziomu ceny, według którego miałby on sprzedawać
    towary następnym odbiorcom. Mimo to dostawcy starają się zastrzec sobie
    prawo ingerencji w politykę cenową dystrybutora, w celu niedopuszczenia do
    ustalania ich na zbyt wysokim poziomie. Jeżeli w kraju importera nie
    obowiązują tego rodzaju ograniczenia, stosuje się ceny katalogowe i upusty
    od nich.

    Uff... to tyle z: Jerzy Rymarczyk, Handel Zagraniczny, rozdz. Pośrednicy w
    handlu zagranicznym, wyd. PWE, Warszawa 1996, s.46-47 i s.50-51

    Jak będziesz potrzebował rysunki z obiegiem dokumentacji i współpracy daj
    znać -prześlę Ci na skrzynkę.

    Pozdrawiam Wall.


strony : [ 1 ]


Szukaj w grupach

Szukaj w grupach

Eksperci egospodarka.pl

1 1 1