Jest taka zasada, że spółka stara się dbać o swój wizerunek i przyciągać
akcjonariuszy, a wzrost cen akcji jest postrzegany pozytywnie. Właściwie
dlaczego? Przecież spółka ma konkretny zysk jedynie z pierwotnej emisji, a
to, kto potem obraca jej akcjami, ma minimalne znaczenie. Co więcej gdyby
akcje taniały, to łatwiej byłoby je potem odkupić (żeby nie dzielić się
zyskiem). Tak więc wydawałoby się, że w interesie akcjonarusza
większościowego powinno być raczej obniżenie cen akcji, aby łatwiej je
wszystkie potem przejąć i w efekcie wycofać spółkę z giełdy (uczestnictwo w
giełdzie niesie przecież niemałe koszty).

do góry

Delfino Delphis <D...@w...poczta.onet.pl> pisze:
> Jest taka zasada, że spółka stara się dbać o swój wizerunek i przyciągać
> akcjonariuszy, a wzrost cen akcji jest postrzegany pozytywnie. Właściwie
> dlaczego? Przecież spółka ma konkretny zysk jedynie z pierwotnej emisji, a
> to, kto potem obraca jej akcjami, ma minimalne znaczenie. Co więcej gdyby
> akcje taniały, to łatwiej byłoby je potem odkupić (żeby nie dzielić się
> zyskiem). Tak więc wydawałoby się, że w interesie akcjonarusza
> większościowego powinno być raczej obniżenie cen akcji, aby łatwiej je
> wszystkie potem przejąć i w efekcie wycofać spółkę z giełdy (uczestnictwo w
> giełdzie niesie przecież niemałe koszty).

Akcjonariusz większościowy może sobie wpisać "wartość giełdową"
kontrolowanej spółki w aktywa, co ma znaczenie np. przy braniu pożyczek.
Trzymanie spółki nie giełdzie daje też korzyść w postaci możliwości
łatwej i szybkiej sprzedaży części akcji gdyby (nie daj Boże)
"sytuacja przycisnęła". "Płynność" też ma swoją wartość i cenę.

Schemat działania który opisałeś ma sens jako krótko-terminowa strategia
ale tylko w niektórych przypadkach. Wyrobienie sobie opinii "syna" który
chamsko odwala takie numery jak sugerujesz raczej nie jest korzystne na
*dłuższą* metę.

Głupiec potrafi wygrać bitwy tak że przez to przegra wojnę,
[ patrz "Pyrrusowe zwycięstwa" ]

--
Andrzej Adam Filip : Twoje pieniądze. Twoje ryzyko. Twój zysk *albo* strata.
Przyjdzie dzień, że i dla naszej ulicy będzie święto.
-- Przysłowie armeńskie (pl.wikiquote.org)

do góry

Użytkownik "Delfino Delphis" <D...@w...poczta.onet.pl> napisał w
wiadomości news:hda99j$sjg$1@news.onet.pl...
> Jest taka zasada, że spółka stara się dbać o swój wizerunek i przyciągać
> akcjonariuszy, a wzrost cen akcji jest postrzegany pozytywnie. Właściwie
> dlaczego? Przecież spółka ma konkretny zysk jedynie z pierwotnej emisji, a
> to, kto potem obraca jej akcjami, ma minimalne znaczenie. Co więcej gdyby
> akcje taniały, to łatwiej byłoby je potem odkupić (żeby nie dzielić się
> zyskiem). Tak więc wydawałoby się, że w interesie akcjonarusza
> większościowego powinno być raczej obniżenie cen akcji, aby łatwiej je
> wszystkie potem przejąć i w efekcie wycofać spółkę z giełdy (uczestnictwo
> w
> giełdzie niesie przecież niemałe koszty).

w szpitalach są różne przypadki, opisałes dwa z nich niewykluczające się

do góry

Delfino Delphis <D...@w...poczta.onet.pl> napisał(a):

Co więcej gdyby akcje taniały, to łatwiej byłoby je potem odkupić (żeby nie
dzielić się zyskiem). Tak więc wydawałoby się, że w interesie akcjonariusza
większościowego powinno być raczej obniżenie cen akcji, aby łatwiej je
wszystkie potem przejąć i w efekcie wycofać spółkę z giełdy (uczestnictwo w
giełdzie niesie przecież niemałe koszty).
----------------------------------------------------
---------------------------


Rozumiem, że pod pojęciem "dzielenia się zyskiem" rozumiesz wypłacanie dywidendy?
Nie wszystkie spółki wypłacają dywidendy, ale jej wysokość zależy od wielkości
wypracowanych zysków a nie ceny akcji notowanych na GPW.

Cena akcji a właściwie jej długofalowy wzrost ma duże znaczenie w przypadku
średnich i mniejszych spółek, które przeprowadzają dodatkowe emisje akcji np.
z prawem poboru. Doskonałym przykładem są tutaj spółki ze stajni R.Karkosika
na których w hossie można było świetnie zarabiać mimo ich słabiutkich
fundamentów (SKOTAN, MIDAS, HUTMEN).


--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/

do góry

Delfino Delphis pisze:
> Jest taka zasada, że spółka stara się dbać o swój wizerunek i przyciągać
> akcjonariuszy, a wzrost cen akcji jest postrzegany pozytywnie. Właściwie
> dlaczego? Przecież spółka ma konkretny zysk jedynie z pierwotnej emisji, a
> to, kto potem obraca jej akcjami, ma minimalne znaczenie. Co więcej gdyby
> akcje taniały, to łatwiej byłoby je potem odkupić (żeby nie dzielić się
> zyskiem). Tak więc wydawałoby się, że w interesie akcjonarusza
> większościowego powinno być raczej obniżenie cen akcji, aby łatwiej je
> wszystkie potem przejąć i w efekcie wycofać spółkę z giełdy (uczestnictwo w
> giełdzie niesie przecież niemałe koszty).

Spółka dba o swój wizerunek po to , by nikt nie mógł napisać publicznie
i zasadnie tego, co ja napisałem kilka dni temu na tej grupie, w
kontekście planowanej nowej emisji banku Millenium vel BIG.

Jak moje zdanie podzielałaby duża, istotna grupa ludzi na rynku, to
koszt pozyskania kapitału byłby dla takiej spółki znacząco wyższy. W
niektórych przypadkach wręcz zaporowy.

Oczywiście ten mechanizm na rynkach republik bananowych, takich , jak
priwiślanskij kraj , nie działa w sposób właściwy, bo do jego
zadziałania niezbędna jest funkcjonująca niezależna opinia publiczna i
dobrzy dziennikarze branżowi, których pamięć nie ogranicza się do
ostatnich dwóch lat, ale pomału może to się zmieni.

Generalnie za górami, za lasami mechanizm ten nazywa się reputacją
spółki i jest dość istotny.

Najważniejsze składniki tej reputacji to:

1. Jak dana spółka wykorzystywała środki z poprzednich emisji
2. Jaka jest proporcja wypłat dla zarządów w stosunku do zysku dla
akcjonariuszy
3. Jak spółka realizowała ogłaszane plany finansowe
4. Jaka była polityka informacyjna spółki
6. Jaką rolę pełniła spółka w odniesieniu do przejmowanych innych spółek
(czy sanacyjną, czy destrukcyjną)
7. Czy występowała w roli pasera (w tym sensie, w jakim użyłem na grupie
tego określenia)
8. Czy w spółce dochodziło do gorszących wydarzeń w walce o władzę
(wynajmowanie ochroniarzy i okupowanie siedziby zarządu; jednoczesne
funkcjonowanie dwóch zarządów; pomoc zewnętrzna polityków w utrzymaniu
władzy nad spółką, mimo, że z arytmetyki posiadanych akcji wynika coś
innego; zawieszanie notowań danej spółki, jako obrona przed przejęciem itp)
9. Z jakich kapitałów powstała spółka. Czy transparentnych, czy
szemranych lub nomenklaturowych.
10. Czy uczestniczyła aktywnie w przekrętach typu opcje walutowe i
innych o podobnym charakterze, ale mniej spektakularnych.
11. Czy spółka działa w sposób ogólnie etyczny i nie niszczy nadmiernie
środowiska, w którym działa.

Pewnie można by te punkty mnożyć, ale może na razie starczy i tak pewnie
okaże się za dużo.

Inaczej jest w krajach postkolonialnych, gdzie proporcje rodzimego ,
naturalnego kapitału, do kapitału globalnego są zachwiane. Tam
najbardziej cenione są spółki , które działają z zaprzeczeniem
powyższych punktów, bo celem jest szybki i jednorazowy drenaż danego
rynku, a "po nas choćby i dżungla".

do góry

Jerzy, zapomniałeś o najważniejszym: czy właścicielem/głównym akcjonariuszem
spółki nie jest przypadkiem ktoś ze znanych polskich oligarchów - L.Czarnecki,
R.Krauze, Z.Solorz-Żak, M.Sołowow, R.Karkosik i kilku innych.

Są to jak wiadomo najwięksi wyzyskiwacze i kombinatorzy.
Rządząca w latach 2005-2007 koalicja PIS-Samoobrona-LPR-o.Rydzyk wskazywała
ich jednoznacznie jako winowajców opóźnień w procesie budowy IV RP i Polski
solidarnej !!!

--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/

do góry

> 7. Czy występowała w roli pasera (w tym sensie, w jakim użyłem na grupie
> tego określenia)

art. 291 Kodeksu karnego

§ 1. "Kto rzecz uzyskaną za pomocą czynu zabronionego nabywa lub pomaga do
jej zbycia albo tę rzecz przyjmuje lub pomaga do jej ukrycia, podlega karze
pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5."
§ 2. "W wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia
wolności albo pozbawienia wolności do roku."

W przepisie powyższym wymienione są cztery rodzaje czynności sprawczej:

a.. nabycie rzeczy uzyskanej za pomocą czynu zabronionego,
b.. pomoc w zbyciu takiej rzeczy,
c.. przyjęcie,
d.. pomoc do jej ukrycia.
Do popełnienia tego przestępstwa wystarczy wypełnienie przez sprawcę jednej
z wyżej wymienionych czynności.

Jest to przestępstwo powszechne (może popełnić je każdy), umyślne, jego
popełnienie możliwe jest więc jedynie w zamiarze bezpośrednim albo
wynikowym.

W przepisie o wszelkie rzeczy nie tylko o rzeczy ruchome. Rzeczą w ujęciu
tego artykułu nie jest program komputerowy. Jeżeli jest on przedmiotem
przestępstwa będzie miał zastosowanie art. 293 § 1k.k.

Art. 291 kk. dotyczy rzeczy uzyskanych nie tylko za pomocą przestępstw, ale
wszelkiego rodzajów czynów zabronionych, bo w grę mogą wchodzić rzeczy,
które zostały uzyskane poprzez czyn zabroniony przez nieletniego, osobę
niepoczytalną, który nie będzie przestępstwem ( z racji wieku lub stanu
zdrowia psychicznego sprawcy).

Mogą być to rzeczy zamienne uzyskane za rzecz pochodzącą z czynu
zabronionego.

Paserstwo jest popełnione z chwilą np. przeniesienia posiadania rzeczy lub
pomocy w jej zbyciu, ukryciu. Ten, który daną rzecz przekazuje nie jest
paserem. Ta osoba będzie odpowiadała za czyn, który popełniła np. kradzież.
Ta osoba nie będzie odpowiadała również za pomocnictwo do przestępstwa
paserstwa.

Usiłowanie paserstwa istnieje np. wówczas, gdy "pochód przestępstwa" kończy
się tylko na omawianiu szczegółów, pertraktacjach. Jeżeli ktoś przed
dokonaniem kradzieży obiecuje sprawcy, że nabędzie rzecz z takiej kradzieży
to jest pomocnictwo do kradzieży, a jeżeli nabył to paserstwo.

Nie musi zaistnieć nabycie w sensie fizycznym, tzn. nie musi być
przekazania. Wystarczy, że sprawca tą rzecz nabył, nie musi ją dostać do
ręki. Może być przechowywana gdzieś indziej. Może być nabycie rzeczy od
osoby, która nie ma świadomości, że rzecz została uzyskana za pomocą czynu
zabronionego. Czyli ten, który daje paserowi rzecz nie ma tej świadomości,
ale świadomość tą ma paser. Ta okoliczność wystarczy do przypisania
przestępstwa paserstwa.

Nabycie może być pod tytułem odpłatnym (np. sprzedaż) lub darmym (np.
darowizna). Dla bytu tego przestępstwa nie jest konieczne, aby doszło do
uiszczenia zapłaty, za rzecz. Przeniesienie posiadania rzeczy nie powoduje
tutaj przeniesienia własności rzeczy, ponieważ zbywca nie uzyskał prawa do
rzeczy wchodząc w jej posiadanie nielegalnie.

Pomoc do zbycia - np. wyszukanie nabywcy, pomoc w wycenie towaru, ułatwienie
spotkania nabywca-zbywca. Czyli to będą wszelkie zachowania ułatwiające
realizację porozumienia między zbywcą a nabywcą. To nie musi być pomoc
udzielona bezpośrednio sprawcy kradzieży. Nie musi być zbywcą sprawca
kradzieży. To może być jakiś pośrednik. Ważne jest, aby była świadomość
ukierunkowana na rzecz, że pochodzi z czynu zabronionego.

Przyjęcie to zbliżone jest do nabycia. To jest także jakieś przekazanie
władztwa nad rzeczą w celu określonym porozumieniem. Istota przyjęcia jest
ograniczone władztwo nad rzeczą, tzn. przyjmujący nie może postępować z nią
w sposób dowolny. To może być np. pomoc do ukrycia rzeczy, użyczenie rzeczy,
przechowanie, przerobienie, przekazanie innej osobie.

Pomaga do ukrycia np. umieszczenie danej rzeczy w kryjówce, domu,
zamaskowanie miejsca ukrycia danej rzeczy, ktoś stał na czatach, a druga
osoba zakopywała daną rzecz.

W § 2 cytowanego przepisu mamy do czynienia z przypadkiem mniejszej wagi.
Żeby można było go zastosować musi zostać ustalone i ma to znaczenie, jakim
czynem dana rzecz została uzyskana. I na to mamy zwracać uwagę.

Kiedy nie stosujemy przypadku mniejszej wagi?

a.. wartość danej rzeczy jest wysoka,
b.. liczba dostarczonych rzeczy,
c.. elementy świadomości pasera, gdy np. wie, że czyn zabroniony był w
drastycznych okolicznościach, na osobie nieletniej itp..
Ustawodawca co prawda zamieścił art. 291 kk. w rozdziale przeciwko mieniu,
ale jednocześnie mówi "kto rzecz uzyskaną za pomocą czynu zabronionego ." i
go nie indywidualizuje. Nie ma sensu, aby ustawodawca wymieniał, jakie czyny
zabronione ma na myśli.

Tak brzmi przepis, a ze jakis "polityk" uzywa terminologii prawniczej nie
zgodnie z ta definicja to nie nalezy sie na niego powolywac

Pozostale twoje tezy tez swiadcza o tym, ze nie bardzo wiesz o czym piszesz

Leszek

do góry

XXL pisze:
> Jerzy, zapomniałeś o najważniejszym: czy właścicielem/głównym akcjonariuszem
> spółki nie jest przypadkiem ktoś ze znanych polskich oligarchów - L.Czarnecki,
> R.Krauze, Z.Solorz-Żak, M.Sołowow, R.Karkosik i kilku innych.
>
> Są to jak wiadomo najwięksi wyzyskiwacze i kombinatorzy.
> Rządząca w latach 2005-2007 koalicja PIS-Samoobrona-LPR-o.Rydzyk wskazywała
> ich jednoznacznie jako winowajców opóźnień w procesie budowy IV RP i Polski
> solidarnej !!!
>

Nie zapomniałem. Pamiętam. Kłopot z Tobą polega tylko na tym, że (jak
zwykle) podałeś grupę zupełnie różnych przypadków. Robisz tak zawsze.

Gdy broniłeś "autorytetów" takich , jak Balcerowicz, czy Michnik, to
dodałeś JPII na jednym tchu. Liczysz na to, że w ten sposób kogoś
wprowadzisz w błąd ?

Nie idź tą drogą !

W ten sposób dowodzisz tylko, że są zarówno przedsiębiorcy (lub
autorytety) , którzy zasługują na szacunek, jak też i tacy, którzy nie
bardzo. Innymi słowy nie dowodzisz niczego. Wartość informacyjna takiej
wypowiedzi równa się zero.

do góry

Użytkownik " XXL"
> Jerzy, zapomniałeś o najważniejszym: czy właścicielem/głównym
> akcjonariuszem
> spółki nie jest przypadkiem ktoś ze znanych polskich oligarchów -
> L.Czarnecki,
> R.Krauze, Z.Solorz-Żak, M.Sołowow, R.Karkosik i kilku innych.
>
> Są to jak wiadomo najwięksi wyzyskiwacze i kombinatorzy.
> Rządząca w latach 2005-2007 koalicja PIS-Samoobrona-LPR-o.Rydzyk
> wskazywała
> ich jednoznacznie jako winowajców opóźnień w procesie budowy IV RP i
> Polski
> solidarnej !!!

Rydzyk jesli nie przewyzszyl ich wszystkich wartoscia swego majatku to na
pewno przewyzszyl ich mozliwoscia wplywania na opinie publiczna bo zaden z
nich nie bylby w stanie z organizowac takich monifestacji w obronie swoich
interesow

Leszek

do góry

Lech Dubrowski pisze:
>> 7. Czy występowała w roli pasera (w tym sensie, w jakim użyłem na grupie
>> tego określenia)
>
> art. 291 Kodeksu karnego
>
> § 1. "Kto rzecz uzyskaną za pomocą czynu zabronionego nabywa lub pomaga do
> jej zbycia albo tę rzecz przyjmuje lub pomaga do jej ukrycia, podlega karze
> pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5."
> § 2. "W wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia
> wolności albo pozbawienia wolności do roku."
>
...
>
> Leszek
>
>

Bardzo jesteś elokwentny, ale jak byś nazwał rolę BIG banku w
"prywatyzacji" PZU ?

Przypominam, że Polska , jako całość straciła na tej aferze, nazywanej
podwójnym sukcesem, sumarycznie ok. 20 mld złotych.

do góry