Resort gospodarki o pomocy "frankowiczom"

Przeczytaj także: Banki pomogą zadłużonym we frankach

Ministerstwo Gospodarki twierdzi, że rozwiązanie sytuacji związanej z silną aprecjacją franka może nastąpić jeżeli wszystkie strony (banki, klienci i administracja państwowa) wykażą się chęcią porozumienia i będą starały się zrozumieć sytuację drugiej strony. Pomoc jednak powinna obejmować osoby które zamieszkują nieruchomość, której zakup sfinansowały kredytem we frankach szwajcarskich. Rozwiązania nie objęły by więc osób, które zaciągnęły zobowiązania w celach inwestycyjnych.

Ministerstwo Gospodarki zaproponowało podjęcie jedenastu działań, zarówno przez banki jak i administrację państwową, które powinny pomóc rozwiązać problemy wywołane wzrostem kursu franka.

Co mogą zrobić banki?

Rekomendacje względem banków obejmują cztery obszary działań.

Pierwszy z nich to uwzględnianie przez banki ujemnej stawki LIBOR, stanowiącej podstawę oprocentowania kredytów walutowych. Część odsetkowa raty kredytu jest uzależniona od stóp procentowych.

Drugi obszar to umożliwienie zainteresowanym kredytobiorcom bezprowizyjnej zamiany kredytu z frankowego na złotowy po kursie równym średniemu kursowi NBP w dniu przewalutowania.

Trzeci sposób na ulżenie kredytobiorcom, wskazywany przez resort gospodarki to wprowadzenie do czynnych umów tzw. wakacji kredytowych na okres do 3 lat (także dla kredytów złotowych) oraz wprowadzenie limitu wysokości raty na poziomie z końca 2014 r.

Ostatnia, czwarta sugestia dla banków to odstąpienie od żądania dodatkowego zabezpieczenia kredytu z tytułu zmian kursowych.

A co administracja?

Resort gospodarki widzi możliwość działań po stronie administracji, mających doprowadzić do zmian prawnych i regulacyjnych. Ministerstwo zlokalizowało w tym zakresie siedem potencjalnych obszarów do pomocy zadłużonym .

Pierwszy to ograniczenie ryzyka kursowego kredytobiorcy, polegające na bardziej symetrycznym rozkładzie ciężaru ryzyka kursowego na strony umowy.

Drugi obszar to ograniczenie prawa do wprowadzania w czasie trwania umowy dodatkowych zabezpieczeń na wypadek zmian kursowych. Według MG to banki powinny na etapie zawierania umowy określić ryzyko kursowe, ponosząc za to odpowiedzialność.

Trzeci i czwarty obszar, to działka fiskusa. MG proponuje bowiem zaprzestanie traktowania umorzenia części kredytu jako opodatkowanego przychodu po stronie kredytobiorcy oraz zaliczenie kosztów umorzenia do (podatkowych) kosztów uzyskania przychodu banków

Kolejna, piąta, sugestia zmian, to wprowadzenie dla nowozawartych umów limitu roszczeń z tytułu kredytu hipotecznego do wartości nieruchomości. Rozwiązanie takie rozkłada ryzyko związane ze zmiennością wysokości kredytu i zmianami wartości nieruchomości.

Szósta postulowana przez MG zmiana to wprowadzenie systemowych rozwiązań umożliwiających elastyczne reagowanie na zakłócenia w obsłudze kredytów, obejmujące między innymi możliwość zamiany nieruchomości na inne, wymagające niższych rat kredytowych, restrukturyzację zadłużenia poprzez przesunięcia terminów spłat czy upowszechnienie możliwości układowych w celu zapobiegania upadłości kredytobiorcy.

Ostatnia, siódma sugerowana zmiana to wprowadzenie rozwiązań na wypadek nadzwyczajnie trudnej sytuacji życiowej kredytobiorcy (złotowego i w walutach obcych). Pomoc taka mogłaby mieć na przykład postać państwowej pożyczki, dla osób które straciły pracę, przeznaczonej na regulowanie zobowiązań kredytowych.