Rozszyfrowujemy inwestowanie w złoto

Przeczytaj także: Złoto w górę. Nadszedł czas na inwestycje?

Sztabki trzymają w swych skarbcach banki centralne, czemu Kowalski nie trzyma ich szafie? Boi się kradzieży, unika ryzyka walutowego oraz wysokich prowizji przy zakupie i sprzedaży albo po prostu nie ma oszczędności, aby kupić sztabkę. Powodów może być wiele, a przecież gdyby wierzyć deklaracjom rodaków, to złoto jest obiektem pożądania i wg Polaków jedną z najbezpieczniejszych form inwestowania. W badaniu przeprowadzonym przez Deutsche Bank w 2015 roku 7,2% respondentów wskazało na złoto jako najbardziej zyskowną lokatę kapitału. Kruszec zajął więc drugie miejsce za nieruchomościami – od lat niekwestionowanym liderem wszelkich tego typu zestawień.

Gdyby tego było mało od początku roku zysk na żółtym kruszcu przekroczył 19,2% (dane aktualne na 16 maja 2016 r.). Mimo to złoto wciąż nie jest dużą częścią portfeli inwestycyjnych Polaków. W 2015 roku mogli oni kupić ponad 6 ton złota – wynika z szacunków Mennicy Polskiej. Jest to co prawda więcej niż rok wcześniej, ale wciąż żółty kruszec odpowiada za niewielką część oszczędności rodaków. Biorąc pod uwagę aktualne notowania, można wycenić 6 ton złota na mniej niż miliard złotych. Dla porównania w marcu 2016 roku Polacy na lokatach i bankowych kontach trzymali ponad 620 mld zł, czyli o 57 mld zł więcej niż rok wcześniej (dane NBP), a w funduszach inwestycyjnych ulokowali kolejne 257 mld zł (dane Analizy Online).

Złoto niejedno ma imię

W tym miejscu trzeba podkreślić, że inwestować w złoto można na bardzo wiele różnych sposobów. Posłużyć mogą temu akcje spółek wydobywczych, kontrakty terminowe na złoto, fundusze inwestycyjne, ETF-y (rodzaj notowanego na giełdzie funduszu, który kupuje dla swoich klientów złoto i zajmuje się jego magazynowaniem w imieniu inwestorów). Złoto w sztabkach czy monetach jest tylko jednym, choć najbardziej namacalnym ze sposobów. Ma on też niekwestionowaną zaletę w przypadku kryzysów finansowych lub militarnych – utrzymuje wartość i można je łatwo spakować i zabrać ze sobą w bezpieczne miejsce.

Czemu złoto jest więc tylko teoretycznie popularne? Jedną z barier może być koszt zakupu. Gdyby ktoś chciał zostać właścicielem popularnej uncjowej monety, musi się liczyć z jednorazowym wydatkiem na poziomie około 5 tys. zł. Dla wielu rodaków jest to kwota zaporowa. Idąc dalej złoto nie jest tylko zapisem księgowym (jak np. giełdowe akcje), stąd wynika jego atrakcyjność jako forma przechowywania bogactwa nawet w burzliwych czasach, ale z drugiej strony rodzi ryzyko kradzieży. Zmierzyć się z nim trzeba zarówno wybierając się na zakupy, przechowując kupione monety czy sztabki oraz przy sprzedaży.
Pozostając przy tym ostatnim trzeba też pamiętać o problemie płynności. Teoretycznie sprzedaż jest prosta – wystarczy udać się do lombardu lub sklepu, w którym złoto się kupiło. Cena sprzedaży będzie jednak niższa od rynkowych notowań ze względu na marże punktu skupu. Nie wystarczy więc zalogować się do serwisu transakcyjnego i złożyć dyspozycję sprzedaży, aby cieszyć się swoimi pieniędzmi.