500 plus dla niepełnosprawnych, czyli dla kogo?

Przeczytaj także: 500 plus dla niepełnosprawnych pobiera prawie 400 tys. osób

Uzyskanie świadczenia uzupełniającego jest uzależnione od łącznego spełnienia kilku warunków, wśród których ustawodawca wymienia m.in. ukończenie 18 roku życia oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji. Co oznacza to ostatnie?

Niezdolność do samodzielnej egzystencji to status nadawany osobie, która nie tylko jest niezdolna do podjęcia pracy, ale potrzebuje również wsparcia innych przy wykonywaniu najprostszych czynnościach życiowych. I mowa tu nie tylko o zakupach czy przygotowywaniu jedzenia, ale również o spożywaniu posiłków, codziennej toalecie, poruszaniu się itp. Osoba niezdolna do samodzielnej egzystencji jest zatem całkowicie uzależniona od swoich opiekunów.

- Odmiennie jest w przypadku orzeczeń o niepełnosprawności i jej stopniu, które wydają zespoły ds. orzekania o niepełnosprawności a nie ZUS – mówi Iwona Kowalska-Matis Regionalny Rzecznik Prasowy ZUS na Dolnym Śląsku.

Osoby niepełnosprawne nierzadko pracują, prowadzą normalne i aktywne życie rodzinne, towarzyskie i sportowe, więc - co za tym idzie - nie można w stosunku do nich stwierdzić niezdolności do samodzielnej egzystencji.

- Wiele osób, które przychodzą do nas pyta o to czy fakt, iż mają przyznany określony stopień niepełnosprawności daje im gwarancję dostania 500 plus i są bardzo rozczarowane, gdy dowiadują się, że to nie wystarczy – wyjaśnia Iwona Kowalska-Matis. – Dlatego jeszcze raz podkreślam, że aby otrzymać świadczenie uzupełniające, czyli. tzw. „500 plus”, należy posiadać ważne orzeczenie o niezdolności do samodzielnej egzystencji, które jest wydane przez lekarza orzecznika ZUS. Przyznany „poza ZUS-em” niepełnosprawności nie uprawnia do otrzymania dodatku, bo o tym czy go dostaniemy decyduje lekarz orzecznik ZUS – dodaje.

Rzeczniczka ZUS na Dolnym Śląsku radzi, aby osoby, które chcą otrzymać wsparcie a nie posiadają orzeczenia wydanego przez zusowskiego lekarza orzecznika, powinny do wniosku o dodatek dołączyć dokumentację medyczną oraz inne dowody, które mogą być dla orzecznika ważne przy wydaniu orzeczenia. Mogą to być na przykład: karta badania profilaktycznego, dokumentacja z rehabilitacji leczniczej lub zawodowej oraz zaświadczenie o stanie zdrowia wydane przez lekarza opiekującego się pacjentem ale nie wystawione wcześniej niż miesiąc przed złożeniem wniosku.