Kontrakty na różnice kursowe

Przeczytaj także: Internetowe platformy transakcyjne

Inwestorzy dokonujący transakcji na CFD mogą kupować (zajmować długie pozycje) lub sprzedawać kontrakty (zajmować krótkie pozycje). Przy czym wyboru kolejności transakcji dokonuje się w oparciu o przewidywania co do kierunku zmian cen aktywów bazowych.

Porównajmy krótką pozycję w kontrakcie CFD na akcje do krótkiej sprzedaży. Krótka sprzedaż papierów wartościowych polega na pożyczaniu ich od instytucji finansowej, sprzedaniu a następnie po uzgodnionym czasie odkupieniu ich i zwróceniu pożyczkodawcy. Istotą takiej strategii jest zarabianie na spadkach kursów cen papierów wartościowych. W takich transakcjach inwestor musi pokrywać koszty pożyczki, wynikające przede z poziomu rynkowych stóp procentowych. Strategię taką można zastąpić zajęciem krótkiej pozycji w kontraktach na różnice. W tym przypadku inwestor nie musi pożyczać papierów wartościowych, dokonywać ich sprzedaży na następnie odkupywać ich. Wykonanie takiej operacji jest niezwykle proste, wystarczy tylko na platformie transakcyjnej wybrać opcję „Sell”.

Zajęcie krótkiej pozycji w CFD na akcje lub indeks pozwala na zabezpieczenie się przed skutkami dekoniunktury giełdowej w przypadku posiadania akcji. Asekuracja taka określana jest mianem hedgingu. CFD na indeksy giełdowe dają również możliwość zabezpieczenia przed spadkami kursów posiadanych akcji nawet jednej spółki w przypadku kiedy jej notowania są dobrze skorelowane z indeksem giełdowym. Tu jednak nie ma gwarancji pełnego zabezpieczenia. Zaletą strategii hedgingowych z wykorzystaniem CFD są nieporównywalnie niższe koszty zabezpieczenia, niż w przypadku wykorzystywania w tym celu prostych strategii opcyjnych.

Posiadacze długich pozycji w CFD są obciążani odsetkami finansowania, natomiast inwestorzy, którzy zajęli krótkie pozycje są uznawani tymi odsetkami. Jeżeli spółka wypłaca dywidendę to kwota (zazwyczaj 85 – 100%) jest doliczana do pozycji inwestorów posiadających długie pozycje w kontraktach na różnice kursowe. Oczywiście nie pochodzi ona od spółki, gdyż ta wędruje na konta inwestorów posiadających akcje. W przypadku kontraktów na różnice zasilenie kont inwestorów posiadających aktualnie długie pozycje pochodzi z kont inwestorów, którzy posiadają w tym czasie pozycje krótkie. Zazwyczaj w tym przypadku konta inwestorów, którzy sprzedali kontrakty są obciążane kwotami równymi 100% wielkości dywidendy.

Należy zdawać sobie sprawę, że rynek kontraktów CFDs funkcjonuje odrębnie od rynku akcji i nie istnieją pomiędzy nimi żadne przepływy pieniężne. Cash flow na rynku CFDs istnieje tylko wewnątrz niego i jest on tylko odzwierciedleniem sytuacji na rynku akcji. Stąd nie ma przeszkody dla prowadzenia w danym kraju obrotu kontraktami na różnice opartymi na rynku innego kraju. Współpraca może istnieć pomiędzy giełdą papierów wartościowych i instytucją prowadzącą obrót kontraktami i dotyczyć przede wszystkim odpłatnego udostępniania informacji rynkowych, w szczególności dotyczących spółek i ich notowań.