Polska waluta - tydzień rekordowej zmienności

Przeczytaj także: Polska waluta - trochę lepszy tydzień

Rynek międzynarodowy

Miniony tydzień rozpoczął się od doniesień z jakże istotnego dla rynków walutowych, jak i całej gospodarki, spotkania grupy G-7, czyli ministrów finansów i prezesów banków centralnych z siedmiu najbogatszych państw świata – USA, Kanady, Japonii, Wielkiej Brytanii, Niemiec, Francji oraz Włoch. Niestety ci, którzy oczekiwali pozytywnych wiadomości zawiedli się, spotkanie nie przyniosło bowiem większych nadziei na poprawę sytuacji światowych gospodarek. Przyniosło za to wiele pytań i niepokojów. Rozczarował m.in. brak dyskusji na temat silnego i bardzo dynamicznego w ostatnich miesiącach umocnieniu jena, które szkodzi opartej głównie na eksporcie japońskiej gospodarce. Ponure perspektywy znalazły odbicie w dalszym osłabianiu się euro wobec amerykańskiej waluty. Od początku tygodnia kurs EUR/USD silnie zniżkował, w środę za euro płacono niewiele ponad 1,2530 dolara w porównaniu do 1,2800 w poniedziałek. Do ucieczki inwestorów od wspólnej waluty przyczyniają się coraz to nowe informacje napływające ze świata. Tych zaś w tygodniu nie brakowało. Na początek renomowana agencja ratingowa Moody's zapowiedziała, że może obniżyć ratingi banków posiadających swe oddziały w Europie Wschodniej, która „wyjątkowo odczuwa skutki kryzysu”. Obawy o przyszłość Eurolandu nie wydają się do końca nieuzasadnione. Niektóre państwa, jak np. Grecja, Hiszpania, Irlandia czy Portugalia są mniej odporne na zawirowania, jakim podlega światowa gospodarka. Sytuacja stwarza poważne zagrożenie dla stabilności deficytu budżetowego tych krajów, a także utrudnia prowadzenie jednolitej i skutecznej polityki pieniężnej.

W przeciwieństwie do silnych i bogatych gospodarek, które mogą pozwolić sobie na różnego rodzaju pakiety stymulacyjne, państwa wymienione wyżej mają ograniczone pole zwiększania wydatków fiskalnych. W dalszej części tygodnia publicznie wypowiadał się m.in. prezydent Stanów Zjednoczonych Barack Obama oraz szef amerykańskiego Fed Ben Bernanke. Po wystąpieniach można jednak było odnieść wrażenie, że „Yes, we can” Obamy inwestorzy zaczęli interpretować jako „No, we can' t”. Trudno się dziwić - do tej pory administracja prezydenta jest bardzo oszczędna jeśli chodzi o szczegóły na temat planów swoich działań. Dużo mówi się o kolejnych miliardach dolarów pakietów pomocowych, nikt jednak nie tłumaczy w jaki sposób naprawić amerykański system finansowy. Na rynku zaś coraz częściej pojawiają się plotki o nacjonalizacji dużych banków, szczególnie głośno mówi się o Citigroup i Bank of America. Wszystko to poskutkowało masowymi wyprzedażami na światowych parkietach, w szczególności akcji instytucji finansowych. Po raz kolejny warto zaznaczyć, że od dłuższego czasu notowania EUR/USD pozostają w dość wysokiej dodatniej korelacji ze światowymi indeksami giełdowymi. Te zaś w skali tygodnia spadały „na łeb na szyję” - np. Dow Jones osiągnął na czwartkowym zamknięciu poziom najniższy od października 2002, czyli od ponad 6 lat. Jeżeli giełdy w dalszym ciągu będą przebijały kolejne minima, nie należy się spodziewać odwrócenia trendu spadkowego w notowaniach EUR/USD.

Wszystkie opinie i prognozy przedstawione w niniejszym opracowaniu są jedynie wyrazem opinii autorów w dniu publikacji.