Polski fundusz czy zagraniczny?

Przeczytaj także: Fundusze zagraniczne do systematycznego oszczędzania

Wiosna w pełni i ogarniająca nas zewsząd zieleń, przede wszystkim ta na tabelach prezentujących notowania giełdowe, poprawia nastroje inwestorom. Pytanie, czy to tylko korekta bessy, czy może jej dno – pozostaje wciąż bez odpowiedzi. Tak czy inaczej, jeśli sytuacja będzie się utrzymywać, to zainteresowanie funduszami niechybnie będzie rosło.

Postępując w myśl zasady, którą przytaczamy pod postacią parafrazy popularnego niegdyś hasła – „przezorny zawsze zdywersyfikowany”, część środków można zainwestować w fundusze operujące poza granicami Polski. A jest w czym wybierać.

Liczba wszystkich funduszy otwartych oferowanych tylko przez krajowe instytucje przekracza 400, z czego nieco ponad 200 inwestuje głównie albo wyłącznie poza granicami naszego kraju. Ponadto dostępnych jest także ponad 300 funduszy, których jednostki można kupić w Polsce, a które zarządzane są przez zagraniczne instytucje (w sumie, notyfikowanych przez Komisję Nadzoru Finansowego jest już grubo ponad 800 funduszy, ale nie wszystkie są od razu wprowadzane do sprzedaży).

Ilościowo oferta funduszy polskich (inwestujących za granicą) i zagranicznych jest więc mniej więcej zbliżona. Różni się jednak pod wieloma względami. Zastanawiając się, w który fundusz lepiej zainwestować – polski czy zagraniczny, dobrze jest zapoznać się z tymi różnicami i rozważyć wszelkie plusy i minusy z nich wynikające.

Nie ma nic za darmo

Podstawową sprawą są koszty. Polskie fundusze nie należą niestety do najtańszych. Przeciętnie wynagrodzenie za zarządzanie jest w ich przypadku dwukrotnie wyższe od zagranicznej konkurencji. Widoczne jest to zwłaszcza przy produktach o agresywnych politykach inwestycyjnych. Pod tym względem funduszom zagranicznym należy więc postawić sporego plusa. W długim terminie ten koszt ma szczególne znaczenie i może w znacznym stopniu zaważyć na potencjalnych, przyszłych stopach zwrotu. Plusem po stronie krajowych instytucji z pewnością są opłaty manipulacyjne ponoszone przy dokonywaniu operacji na jednostkach uczestnictwa (nabycia, umorzenia, konwersje). W ich przypadku istnieje zawsze kilka możliwości zmniejszenia kosztów, np. dzięki promocjom czy akumulacjom wpłat. W przypadku części funduszy istnieje nawet możliwość całkowitego uniknięcia konieczności ponoszenia tych opłat, jeśli tylko skorzysta się z określonego kanału dystrybucji (najczęściej chodzi o internetowe systemy transakcyjne banków lub strony Towarzystw Funduszy Inwestycyjnych).