Fundusze VC a dezinwestycja

Przeczytaj także: W co inwestują fundusze VC?

Inwestycje Venture Capital mają wiele cech wspólnych. Jedną z nich jest fakt przeprowadzenia dezinwestycji po określonym - w umowie - czasie współpracy. Zazwyczaj współpraca inwestora z przedsiębiorstwem trwa od trzech do siedmiu lat i mniej więcej w tych widełkach określa się również opcje wyjścia z danego przedsięwzięcia. W umowie inwestycyjnej oprócz ram czasowych określony zostaje też sposób przeprowadzenia dezinwestycji. Jeśli jednak inwestor pragnie zrealizować swój zysk w najbardziej dogodnym dla siebie momencie, tzn. na końcu okresu dynamicznego wzrostu, konieczne staje się określenie terminu wyjścia, nie tylko poprzez podanie konkretnej daty, ale przede wszystkim w oparciu o wypełnienie przez firmę założonych kryteriów ekonomicznych. Jak mówi Bogusław Bartoń, prezes OneRay Investment SA "są one najczęściej podane w umowie inwestycyjnej i służą ocenie potencjału wzrostowego danego przedsięwzięcia".

Fundusz może wycofać się z inwestycji poprzez:

1. Sprzedaż udziałów inwestorowi strategicznemu (trade sale)

Rozwiązanie to jest stosowane bardzo często przez fundusze wysokiego ryzyka. Dla inwestora branżowego, spółka może mieć bowiem większą wartość, niż dla inwestora finansowego.
Ponadto jest często wybierany z powodu możliwości włączenia do wyceny aktywów, które dla innych kupujących nie mają znaczenia bądź są warte mniej. Inwestor taki zazwyczaj działa w tej samej branży co przejmowana spółka i jest zainteresowany dalszym inwestowaniem w dane przedsiębiorstwo.

2. Sprzedaż udziałów pozostałym właścicielom, zarządowi lub pracownikom (buy back)

To przykład transakcji, która często jest już zaplanowana w momencie wejścia funduszu do firmy. Dzieje się tak w celu zapewnienia przedsiębiorcy prawa pierwokupu. W przypadku tej możliwości partner firmy musi dysponować znacznymi środkami ponieważ wartość spółki często rośnie nieporównywalnie szybciej niż przychody kierownictwa, które nie dysponowało najczęściej innym znaczącym źródłem dochodów. W tym przypadku, najczęściej stosowanym rozwiązaniem dla korzystającego z pierwokupu jest ubieganie się o kredyt bankowy pod zastaw akcji (udziałów).

3. Sprzedaż inwestorowi finansowemu (secondary purchase)

Mogą nim być:

• banki,
• fundusze emerytalne,
• inne fundusze venture capital dostrzegające w firmie zadowalający potencjał wzrostowy,
• prywatni inwestorzy kapitałowi (fundusze inwestycyjne, towarzystwa ubezpieczeniowe) zainteresowani dojrzałymi spółkami.