GPW: notowania WIG20 wzrosły o 2,7%

Przeczytaj także: USA: dane makro lepsze od oczekiwań

Okazało się jednak, że tak dynamiczny ruch w górę, po zastanowieniu, pobudził inwestorów do refleksji. Początek dnia wyraźnie na to wskazywał. Obawy nie były zbyt wielkie, przynajmniej te, mierzone skalą spadku indeksów. Ostrożny optymizm dotrwał na większości parkietów do końca dnia Za wyjątkiem trzech głównych giełd, we Frankfurcie, Paryżu i Londynie, gdzie inwestorzy powiedzieli: „czekam”.

Polska GPW

Inwestorzy w Warszawie dziś rano jakby przestraszyli się, że przesadzili poprzedniego dnia ze wzrostami. Handel zaczął się więc od niewielkich spadków dwóch głównych indeksów. WIG20 tracił 0,4 proc., a WIG spadał o 0,11 proc. Po około 0,5 proc. zyskiwały natomiast wskaźniki małych i średnich firm, które wczoraj nie rosły tak szaleńczo. Szybko jednak nastąpił powrót do wzrostów. Ale wielkiej euforii już nie było widać. Indeksy i rosły i cofały się. A to już świadczy o wahaniach inwestorów oraz poważniejszej rozgrywce popytu i podaży.

Prym na rynku największych spółek wiodły nieodmiennie od kilku dni spółki surowcowe. Szczególne duże, sięgające 4-5 proc. były zwyżki cen akcji Lotosu i PKN Orlen, nieco mniejsze w przypadku KGHM. Początkowo byki miały mocne wspomaganie ze strony papierów banków. Później jednak walory największych z nich, czyli Pekao i PKO zaczęły tracić na wartości.

Po końcowym fixingu indeks największych spółek wzrósł o 2,7 proc. WIG zwyżkował o 1,9 proc., mWIG40 zwiększył swoją wartość o niespełna 0,7 proc., a sWIG80 o prawie 1 proc. Obroty wyniosły 1,5 mld zł.

Giełdy zagraniczne

Poniedziałkowa sesja w Stanach Zjednoczonych przyniosła kontynuację wzrostów. Tym samym wyjście w górę z kilkutygodniowej stabilizacji zostało potwierdzone. Euforii nie było, ale zwyżki indeksów o 2,6 proc. dają podstawę do optymizmu. Optymizmu opartego podobno w dużej mierze na danych dotyczących chińskiej gospodarki. A konkretnie na wskaźnikach aktywności przemysłu, utrzymujących się od trzech miesięcy na poziomie powyżej 50 punktów, czyli wskazujących, że recesja już minęła. A dziś indeks w Szanghaju zyskał 0,1 proc. Słabo, jak na tak dobre wieści, które narobiły tyle zamieszania na całym świecie. W Hong Kongu wskaźnik spadł o 2,6 proc., na Tajwanie też niewielki minus. Czyżby Chińczycy wiedzieli coś więcej, na temat swojej gospodarki, niż wynika to ze wskaźników? Zresztą chińska recesja charakteryzuje się wzrostem PKB o ponad 6 proc., więc i wskaźniki aktywności mają prawo być powyżej 50 punktów. Nikkei zanotował zwyżkę o zaledwie 0,27 proc. W Azji więc raczej marne nastroje, jak na wieści o końcu recesji.

Także w Europie giełdy rozpoczęły dzień od spadków. DAX zniżkował o 0,6 proc., a FTSE i CAC40 traciły po 0,8-0,9 proc. Rankiem spośród parkietów naszego regionu błyszczał BUX, który zyskiwał ponad 4 proc. Nieco mniejszym blaskiem świeciły indeksy w Bukareszcie, Wiedniu i Oslo. Na głównych giełdach w ciągu pierwszych godzin handlu sytuacja poprawiła się bardzo nieznacznie. Dla trzech najważniejszych indeksów przekroczenie zera okazało się bardzo trudnym zadaniem. Około godziny 16.00 udało się.

Waluty

Po trwającym od trzech kolejnych dni laniu, dolar postanowił się bronić. Początek odreagowania można było obserwować już wczoraj od późnego popołudnia. W poniedziałek na koniec dnia za euro płacono 1,41 dolara, czyli o około centa mniej, niż kilka godzin wcześniej. Dziś po krótkim porannym wahaniu, ta tendencja była kontynuowana, choć zmiany nie były zbyt dynamiczne.

W ślad za tymi ruchami, podążała nasza waluta. Ale reakcje były o wiele bardziej wyraźne. Około południa za dolara trzeba było płacić 3,17 zł, o prawie 4 grosze więcej niż wczoraj. A przecież i w poniedziałek przez większą część dnia złoty tracił na wartości. Ruchy na naszym rynku walutowym są ostatnio dość dynamiczne, a sytuacja mocno rozchwiana. W ciągu najbliższych dni powinno jednak dojść do uspokojenia nastrojów. W przypadku euro zmiany były już nieco bardziej łagodne. Za wspólną walutę jeszcze rano płacono 4,44 zł, a około południa 4,47 zł. Frank zdrożał o niecałe 3 grosze sięgając poziomu 2,96 zł.

Wczesnym popołudniem znów nastąpił zwrot w zmaganiach euro z dolarem. Gdy wspólna waluta taniała i poziom 1,41 dolara za euro był poważnie zagrożony, dynamiczna kontra spowodowała skok w pobliże kolejnej bariery, czyli 1,43 dolara za euro. Tym razem jeszcze europejskiej walucie nie udało się pokonać, ale wszystko wskazuje na to, że próby będą kontynuowane i mogą się zakończyć powodzeniem. To zaś będzie źle wróżyć dolarowi.

Złoty oczywiście skwapliwie z tej zmiany skorzystał i odrabiał straty wobec dolara. Był moment, gdy zniwelował je całkowicie, jednak nie na długo. W przypadku euro i franka tak dobrze już nie poszło. Około godziny 16.00 dolar kosztował 3,13 zł, euro 4,47 zł, a frank 1,93 zł., co oznacza niewielkie straty w porównaniu do poniedziałku.

Podsumowanie

Wczorajsza euforia wyraźnie dziś osłabła. Ale ostrożny optymizm pozostał. Jednak jego rozkład geograficzny nie był równomierny. Główne rynki azjatyckie wyraźnie się cofnęły. A przecież to stamtąd świat wygląda oznak końca recesji i wydawało się, że wczoraj się go dopatrzył. Podobnie było z kluczowymi giełdami europejskimi, czekającymi na kolejny ruch przewodnika zza oceanu. Kontynuacja dynamicznych zwyżek była dziś przede wszystkim udziałem małych giełd europejskich. Inwestorzy w Warszawie nie mogli się zdecydować. Byki przeważały niemal przez całą sesję, ale walka popytu z podażą była dość wyrównana. Odważne umacnianie pozycji i atakowanie szczytów świadczy o sporych pokładach optymizmu i gotówki, ale kilkukrotne cofanie się indeksów wskazuje, że i podaż ma sporo do powiedzenia. Bycze nastroje przeważają, ale niedźwiedzie nie śpią. Wszystko zależy od tych zza oceanu. Pojawiające się już opinie, że warszawska giełda znów wskaże światu kierunek, jak na przełomie lutego i marca, na razie są chyba przedwczesne, o czym świadczą wahania wartości indeksów w końcówce dzisiejszej sesji, wyraźnie przebiegające w rytm zmian wskaźników w Stanach Zjednoczonych.

Wszystkie opinie i prognozy przedstawione w niniejszym opracowaniu są jedynie wyrazem opinii autorów w dniu publikacji.