Sprzedaż obligacji skarbowych VII 2009

Przeczytaj także: Sprzedaż obligacji skarbowych VI 2009

Ministerstwo Finansów sprzedało w lipcu inwestorom indywidualnym ponad 2,6 mln szt. obligacji o nominale 100 zł. 43,1 proc. całej sprzedaży obligacji detalicznych stanowiły „dwulatki” o stałym oprocentowaniu, ale aż 41,6 proc. – „dziesięciolatki”. To tegoroczny rekord sprzedaży tych papierów. Od początku roku nabywców znalazły obligacje skarbowe o wartości 2,35 mld zł. Z tego „dziesięciolatki” stanowią niecałe 23 proc. Zdaniem ekspertów, słabsze zainteresowanie papierami rządowymi to wynik obniżenia oprocentowania lipcowych serii w ślad za wcześniejszymi decyzjami Rady Polityki Pieniężnej. – Ministerstwo Finansów musiało dostosować kupon papierów do warunków rynkowych. Jednocześnie oprocentowanie obligacji dziesięcioletnich pozostawiono bez zmian, dzięki czemu popyt na nie był bardzo wysoki – tłumaczy Małgorzata Jabłońska, dyrektor sprzedaży Domu Maklerskiego PKO BP.
W lipcu Ministerstwo Finansów oferowało inwestorom indywidualnym cztery rodzaje obligacji skarbowych: dwuletnie DOS0711, trzyletnie TZ0512, czteroletnie COI0713 oraz dziesięcioletnie EDO0719. Sprzedaż była prowadzona za pośrednictwem placówek PKO Banku Polskiego (to wciąż najpopularniejszy kanał dystrybucji), przez telefon oraz przez Internet.

„Dwulatki” najpopularniejsze na Mazowszu
Najbardziej popularnym instrumentem pozostały „dwulatki” o stałym oprocentowaniu. W lipcu popyt na te papiery sięgnął 112,7 mln zł wobec 190,9 mln zł w czerwcu. Odsetki dla posiadaczy serii DOSO711 wynoszą 5 proc. w skali roku. Po roku następuje ich kapitalizacja. To oznacza, że nabywca jednej „dwulatki” może niezależnie od przyszłej sytuacji rynkowej liczyć na zysk w wysokości 10,25 zł po zakończeniu 24-miesięcznego okresu oszczędzania.

Według danych Domu Maklerskiego PKO BP, papiery dwuletnie kupiło w lipcu około 5,4 tys. osób, w porównaniu do 7,5 tys. w czerwcu. Niemal 38 proc. popytu zgłosiły osoby, które miały już rządowe obligacje i skorzystały z opcji zamiany zapadających papierów na nowe. Taka operacja pozwala zapłacić za każdą nową obligację o 10 groszy mniej niż stanowi cena emisyjna. Typowy inwestor nabył przeciętnie około 500 sztuk „dwulatek”, choć spora część nabywców poprzestała na zleceniach opiewających na 50 i mniej papierów.