Tajemnica bankowa w Polsce, UE i USA

Przeczytaj także: Tajemnica bankowa: czym jest i czego dotyczy?

W Szwajcarii ustawa bankowa pochodzi z 1935 r., co niewątpliwie świadczy o stabilności systemu bankowego. Istota tajemnicy bankowej w tym kraju polega na zakazie informowania przez bank, jego pracowników, a także osoby sprawujące nadzór nad bankiem, osób trzecich o sytuacji finansowej klienta oraz o wszelkich dokonywanych z nim lub zamierzonych operacjach bankowych. Tajemnicą bankową objęte są wszystkie informacje, zarówno liczbowe, jak i opisowe dotyczące stosunków klienta z bankiem, a także informacje o samym kliencie, które pozyskał bank w trakcie współpracy z nim.

Jednakże obowiązek zachowania tajemnicy bankowej w Szwajcarii wynika z podstaw cywilnoprawnych tj. z umowy zawartej między bankiem a jego klientem. Co do zasady tylko klient może zwolnić bank z zachowania tajemnicy bankowej. Choć należy też dodać, że od tej zasady istnieją w prawie szwajcarskim wyjątki. Prawo do ochrony sfery prywatnej w szczególności nie obowiązuje wtedy, gdy toczy się postępowanie karne przeciwko danej osobie w związku z „praniem brudnych pieniędzy”, korupcją, ujawnieniem przez nią informacji poufnych dotyczących emitenta papierów wartościowych i oszustwami podatkowymi. Naruszenie tajemnicy bankowej w Szwajcarii jest traktowane jako przestępstw ścigane z urzędu, nawet jeśli zostało popełnione nieumyślnie.

Natomiast w USA głównym celem prawa bankowego jest nie tyle utrzymanie tajemnicy bankowej w odniesieniu do klientów, ale zapewnienie organom ścigania możliwości sprawnego działania w sprawach dotyczących przestępstw podatkowych. Czwarta poprawka Konstytucji, która mówi o ochronie obywateli przed nieuzasadnionym przeszukiwaniem ich domów, dokumentów, nie chroni obywateli USA przed „prześwietleniem” ich rachunków bankowych w przypadku przestępstw podatkowych.