Ustawa o praniu brudnych pieniędzy: raporty do GIIF

Przeczytaj także: Ustawa o praniu brudnych pieniędzy - zmiany

Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. (dalej ustawa) potocznie zwana ustawą o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy dostosowuje polskie prawo do wymogów unijnych w tym zakresie tj. do dyrektywy 2005/60/WE oraz 2006/70/WE. Ostatnia nowelizacja poszerzyła krąg podmiotów zobowiązanych oraz wprowadziła zmiany w wymogach związanych z dokonywaniem transakcji przez „osoby zajmujące eksponowane stanowiska polityczne”. Możemy zatem liczyć na poprawę przejrzystości życia publicznego.

Jakie dane

Zgodnie z art.12 ustawy w informacji o transakcjach zarejestrowanych przesyłanej do GIIF powinny zawierać się następujące dane: data przeprowadzenia transakcji, dane identyfikacyjne stron transakcji, kwota, waluta i rodzaj transakcji, numery rachunków, które zostały wykorzystane do przeprowadzenia transakcji, uzasadnienie, miejsce, data i sposób złożenia dyspozycji w przypadku przekazywania informacji o transakcji, której okoliczności wskazują, że może ona mieć związek z praniem pieniędzy lub finansowaniem terroryzmu. Kolejny artykuł nakłada obowiązek uwzględnienia dodatkowych informacji o stronach transakcji, o ich rachunkach osobistych i tych związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Jest to wzmożona procedura ochronna w przypadku transakcji, której okoliczności wskazują, że może ona mieć związek z praniem pieniędzy lub finansowaniem terroryzmu

Najczęstsze błędy

Wciąż pojawiają się błędy w danych przesyłanych do GIIF. Te które najczęściej się pojawiają dotyczą łamania zasady walidacji przez braki w polach numeru rachunku docelowego czy błędy we wpisywaniu numeru jednostki organizacyjnej (nie zarejestrowany numer jednostki). Problemy powstają także przy polach nieobowiązkowych takich jak numery NIP czy REGON. Nierzadko zdarza się także, że w polu miejscowość i w ulica brakuje informacji.