Rynek surowców: w poszukiwaniu zmienności

Przeczytaj także: Inwestycje w surowce hitem w 2000-2009 r.

W ciągu minionego roku spośród głównych surowców najlepiej można było zarobić na ropie naftowej, która od połowy kwietnia 2009 roku podrożała o 71 proc. Cena miedzi wzrosła o 61 proc., a złota o 29 proc. W tym okresie niemałe pieniądze zarabiali inwestorzy z rynków akcji – S&P 500 wzrósł o 42 proc., a NIKKEI o 27 proc. Wzrost skłonności do ryzyka spowodował, że ujemne stopy zwrotu zanotowali jedynie posiadacze bezpiecznych aktywów (np. na długoterminowych 30-letnich obligacjach USA można było stracić 9 proc.). Na rynku surowców i produktów rolnych w ciągu minionego roku potaniały tylko soja, kukurydza oraz pszenica. Pokazuje to, że pomimo wielu znaków zapytania odnośnie zakończenia recesji, inwestorzy są skłonni ryzykować kapitał i kupują aktywa uznawane za egzotyczne. Z kwiatka na kwiatek

W krótszym okresie na rynkach surowcowych widać inne interesujące zjawisko: duzi gracze skaczą z rynku na rynek. Jeszcze na początku bieżącego roku ceny cukru były najwyższe w historii, kiedy duzi gracze uznali, że inne rynki oferują lepsze stopy zwrotu okazało się, jak wielką bańkę napompowano w ciągu kilku miesięcy - od lutego do kwietnia ceny cukru spadły o połowę. Co ciekawe rekordowe ceny cukru zmusiły wielkie globalne koncerny do zmiany strategii, np. sieć kawiarni Starbucks ograniczyła zawartość cukru w podstawowej linii produktów, ale jako główną motywację tego ruchu podano nie wysokie koszty, co nie było dobrym zagraniem jeśli chodzi o wizerunek firmy, ale troskę o zdrowie klientów. Gorący kapitał przeniósł się m.in. rynek tarcicy i palladu, które od początku roku podrożały odpowiednio o 45 proc. i 33 proc. Analitycy sugerują, że gwałtowny wzrost cen drewna z jednej strony spowodowany jest spadkiem podaży, a z drugiej oczekiwanym ożywieniem na rynku nieruchomości w USA. Trudno podważyć tę tezę, tyle tylko, że wszystko sprowadza się do słowa „oczekiwane”. Liczba rozpoczętych budów w Stanach Zjednoczonych nigdy nie była tak niska jak obecnie, a na rynku wtórnym wciąż przybywa licytowanych przez komorników domów (w marcu 2010 roku ich liczba była o 19 proc. wyższa niż miesiąc wcześniej). Ten trend oczywiście nie będzie trwał wiecznie, ale większe są szanse, że tarcica drożeje dlatego, że fundusze hedgingowe szukają zmienności i przenoszą się z kwiatka na kwiatek, a drewno, jako jeden z nielicznych towarów na początku roku nie osiągnął wielomiesięcznych maksimów cenowych. Obecność dużych funduszy na tym rynku monitorowana przez chicagowską giełdę towarową jest najwyższa od 2006 roku, a jednocześnie podmioty handlujące tarcicą (zajmujące się nie spekulacją, lecz hedgingiem) ograniczają liczbę otwartych pozycji w kontraktach terminowych.