Strategia carry trade zbyt ryzykowna

Przeczytaj także: Carry trade: zarabiaj na walutach

Argumentów popierających taką decyzję nie brakuje, oto niektóre z nich:

• Bank Rezerwy Australii po serii podwyżek stóp procentowych łagodzi ton, obawiając się o kondycję rynku pracy i wewnętrzną konsumpcję;
• Chiny przystąpiły do chłodzenia akcji kredytowej w bankach i rynku nieruchomości, a w ciągu kilkunastu wcześniejszych miesięcy kupowały więcej surowców i metali niż potrzebowały na bieżącą produkcję;
• rząd Australii zaproponował wprowadzenie „superpodatku” – 40 proc. od zysków firm korzystających z zasobów naturalnych; międzynarodowe koncerny rozważają ograniczenie inwestycji w australijskie projekty;
• tanieją główne surowce, wysoce skorelowane z kursem dolara australijskiego; w ciągu minionego miesiąca mieć potaniała o 12,5 proc., gaz o 16 proc., a ropa naftowa o 17,6 proc.;
• rośnie zmienność kursów na wszystkich rynkach, najsilniej na tych uznawanych za ryzykowne;
• drożeje kapitał na rynku międzybankowym, pożyczki w dolarach i jenach stają się coraz trudniej dostępne.

Nie tylko jen

O tym, jak w praktyce likwidowanie pozycji typu carry trade przekłada się na wyniki finansowe, mogliśmy się przekonać już na początku roku, analizując sprawozdania niektórych banków. Bank Wells Fargo od czerwca do grudnia 2009 roku stopniowo zmniejszał ekspozycję na aktywa o stałej stopie zwrotu (np. obligacje korporacyjne) kupowane wcześniej za pożyczone dolary. W ten sposób bank zrezygnował z otrzymywania pewnych odsetek o wartości ok. 1,2 mld USD, ale jednocześnie ograniczył ekspozycję na ewentualne straty wynikające z podwyżki stóp procentowych w USA. W tym przypadku walutą finansującą carry trade był dolar. Ze sprawozdania finansowego Wells Fargo wynika, że najdroższe pożyczki na rynku komercyjnym oprocentowane były na 3,4 proc. w skali roku, a przeciętna rentowność papierów dłużnych posiadanych w portfelu wynosiła 6,8 proc.

W 2009 roku taka strategia była bardzo popularna wśród instytucji finansowych, ponieważ amerykański bank centralny od marca 2009 roku co miesiąc powtarza, iż „koszt kapitału w USA pozostanie na rekordowo niskim poziomie przez wydłużony okres”. Z taką gwarancją trudno oprzeć się pokusie zaciągnięcia kredytu pod inwestycje w inne instrumenty finansowe. Obecnie podwyżki stóp procentowych na całym świecie stają się coraz mniej realne ze względu na przedłużającą się recesję, ale jednocześnie na wszystkich rynkach finansowych gwałtownie rośnie zmienność kursów – rynki stają się nieprzewidywalne, a w takich warunkach lepiej mieć w portfelu gotówkę niż wysoko oprocentowane aktywa, których ceny poruszają się w obie strony, jak szalone. Indeks VIX, który mierzy wahania cen akcji wchodzących w skład indeksu S&P500 porusza się obecnie w okolicy 40 pkt., przy czym za normalną wartość przed kryzysem z 2008 roku uznawało się odczyty w okolicy 15 pkt.

Innymi parami stosowanymi do carry trade są m.in. USDCAD (dolar amerykański-dolar kanadyjski), EURNOK (euro-korona norweska), jednak w ich przypadku strategia ta jest praktycznie pochodną inwestycji w ropę, natomiast AUDJPY (dolar australijski-jen) czy AUDUSD (dolar australijski-dolar amerykański) dają w większym stopniu ekspozycję na rynki metali i Chiny. Długa czarna świeca widoczna na wykresie pary AUDJPY sugeruje, że likwidacja pozycji carry trade dopiero się rozpoczęła. Podobnie w ostatnich dniach zachowywały się inne surowcowe waluty, waluty rynków wschodzących, o kilkanaście procent spadały ceny metali i surowców energetycznych, w USA zamieniano obligacje śmieciowe i korporacyjne na papiery rządowe.

Jednym słowem ucieczka od ryzyka i ochrona kapitału stały się podstawowymi celami inwestorów na całym świecie.