Jak inwestować w kontrakty na różnice kursowe?

Przeczytaj także: Internetowe platformy transakcyjne

CFD a krótka sprzedaż

Krótka pozycja w kontrakcie CFD na akcje przy dźwigni 1:1 może kojarzyć się z krótką sprzedażą. Faktycznie efekt inwestycyjny jest podobny, ale są to jednak dwa różne sposoby podejścia do transakcji. Krótka sprzedaż akcji polega na sprzedaży pożyczonych papierów wartościowych, a następnie odkupieniu ich na rynku i zwróceniu pożyczkodawcy. Inwestor ponosi przy tym koszty pożyczki, które zależą od kosztu pieniądza.

W przypadku kontraktu na różnice inwestor nie pożycza papierów wartościowych, nie sprzedaje ani nie kupuje ich, aby je później zwrócić – po prostu otwiera krótką pozycję. W zależności od dostępności krótkiej sprzedaży na danym rynku, krótkie pozycje w CFD akcyjnych otwiera się równie łatwo jak pozycje długie.

Na przykład jeżeli inwestor przewiduje, iż cena akcji KGHM spadnie, sprzedaje CFD na KGHM, następnie kupuje je celem zamknięcia pozycji.

Popularne są kontrakty na różnice na indeksy giełdowe. W tym przypadku inwestor nie kupuje koszyka akcji wchodzących w skład tego indeksu - co byłoby trudne i obarczone wysokimi kosztami transakcyjnymi - lecz jeden instrument finansowy, jakim jest kontrakt CFD, który reprezentuje wybrany indeks giełdowy np. FTSE100.

Poza celami spekulacyjnymi krótka pozycja w kontrakcie na różnice na akcje lub indeks giełdowy pozwala zabezpieczyć się przed stratami, jakie może przynieść spadek notowań na giełdzie (hedging).

Kontrakt na różnice oparty na indeksie pozwala zabezpieczyć się przed stratami wynikłymi ze spadku kursów nawet pojedynczych akcji, jeżeli są one wysoko skorelowane ze zmianami tego indeksu. Należy jednak zdawać sobie sprawę, że nie jest to jednak pełne zabezpieczenie. Strategie zabezpieczające (hedgingowe) z wykorzystaniem kontraktów na różnice są jednak tańsze niż te realizowane przy pomocy opcji sprzedaży (long put).

Przepływy pieniężne

Inwestorzy, którzy zajęli długie pozycje w CFD płacą odsetki wynikające z finansowania tej części inwestycji, która nie jest pokryta depozytem zabezpieczającym. Z kolei dla krótkich pozycji finansowanie jest uznawane. Kwoty równe dywidendom od akcji zwiększają wartość długich pozycji CFD i obciążają krótkie pozycje.

Powiązanie rynku akcji i rynku kontraktów na różnice kursowe zależne jest od polityki danego brokera CFD, a dokładniej procedur zabezpieczania pozycji klientów na rynku bazowym. Co do zasady jednak, każdy z tych rynków funkcjonuje niezależnie od drugiego. Podmiot organizujący obrót kontraktami CFD nie musi uzyskiwać zgody emitenta akcji na kreowanie takich instrumentów.

Platformy transakcyjne

Transakcje na rynku kontraktów na różnice kursowe można zawierać przy pomocy platform transakcyjnych na rynku pozagiełdowym (Over the Counter, „OTC”). Dzięki temu każdy inwestor posiadający dostęp do Internetu może stać się uczestnikiem globalnego rynku finansowego. Taką możliwość oferuje firma inwestycyjna City Index - za pomocą jej platformy każdy zainteresowany może uzyskać dostęp do tysięcy instrumentów finansowych na całym świecie, w tym kontraktów na różnice kursowe opiewających na:

• akcje notowane na rynkach w Stanach Zjednoczonych, Europie (w tym w Polsce) oraz Azji;
• indeksy giełdowe w Europie w tym w Polsce, USA i Azji. Dostępne są między innymi: Poland 20, UK 100, Wall Street 30, US TECH 100, Japan 225 i Germany 30;
• waluty - ponad 20 par walutowych, m.in. powiązanych ze złotym, euro, jenem, frankiem, frankiem szwajcarskim, dolarem amerykańskim, australijskim i kanadyjskim;
• metale szlachetne i towary, jak: złoto, srebro, ropa naftowa, kakao, kawa, cukier, tusze wieprzowe, pszenica i olej sojowy;
• obligacje, stopy procentowe ;
• sektory rynku brytyjskiego - ponad 30 sektorów, m.in. bankowy, farmaceutyczny, biotechnologiczny, naftowy, firm paliwowych i sektor mediów.