Jak inwestować kiedy rosną stopy procentowe?

Przeczytaj także: Oprocentowanie lokat bankowych, czyli tylko straty

Choć na zakończonym 27 października br. comiesięcznym posiedzeniu Rada Polityki Pieniężnej nie podniosła stóp procentowych, to i tak w opinii większości spośród ankietowanych przez Polską Agencję Prasową ekonomistów jest ona nieunikniona. 12 na 16 z nich spodziewa się bowiem, że nastąpi ona jeszcze przed końcem tego roku. Za rozpoczęciem cyklu zacieśniana polityki pieniężnej przemawiają ostatnie dane makroekonomiczne, szczególnie rosnąca sprzedaż detaliczna i produkcja przemysłowa, swój wpływ odgrywają też prognozy wzrostu gospodarczego dla Polski na ten i przyszły rok oraz skokowo rosnąca inflacja (z 2 proc. w sierpniu do 2,5 proc. we wrześniu). Z drugiej strony, rosnąca stopa bezrobocia może mieć wpływ na odłożenie w czasie ewentualnych podwyżek, zaś RPP w komunikacie po wczorajszym posiedzeniu wskazała na jednak „ograniczoną presję inflacyjną i płacową w polskiej gospodarce”.

Niemniej, zostawiając szczegółowe dywagacje na ten temat specjalistom, skupmy się na tym, jak planować inwestycje, przy założeniu, że podwyżki jednak będą. Wg prognoz grupy Getin Noble Bank, główna stopa referencyjna ustalana przez RPP do końca I kw. przyszłego roku wzrośnie z obecnych 3,5 do 4 proc. Podwyżki stóp procentowych największy wpływ mają na oszczędności osób inwestujących w sposób bezpieczny, m.in. w lokaty bankowe, obligacje skarbowe lub fundusze pieniężne czy dłużnych papierów wartościowych.

W środowisku rosnących stóp procentowych na baczności powinni się mieć miłośnicy depozytów bankowych. Zdecydowana większość z nich ma bowiem oprocentowanie stałe. Nie jest najlepszym pomysłem zakładanie lokaty na stały procent, w sytuacji, gdy na rynku spodziewany jest wzrost stawek międzybankowych, który może pociągnąć za sobą wzrost oprocentowania depozytów przynajmniej w części banków. Lepiej jest więc albo wybrać lokatę ze zmiennym oprocentowaniem, ale, po pierwsze, nie ma ich zbyt wiele do wyboru, a po drugie, bank przecież wcale nie musi szybko reagować na sytuację na rynku i zwiększać oprocentowanie zaraz po każdej podwyżce stóp, albo wybrać lokaty o krótszym terminie, np. jedno- czy trzymiesięczne, wyszukując najlepsze oferty na rynku.

Dobrym pomysłem mogą być konta oszczędnościowe. Można z nich wycofać pieniądze w dowolnym momencie bez utraty odsetek, jak to jest w przypadku zrywania lokaty przed czasem (choć niekiedy z pewnymi ograniczeniami, np. tylko jedna wypłata środków na miesiąc jest darmowa, a pozostałe są obciążone kilkuzłotową prowizją) i w sytuacji, gdy konkurencja zaproponuje lepszą stawkę, przenieść tam oszczędności.

Spośród detalicznych obligacji skarbowych najmniej warte polecenia, dokładnie z tych samych powodów co lokaty bankowe, są w obecnej sytuacji obligacje dwuletnie o stałym oprocentowaniu (nazwa skrócona: DOS), które teraz dają zaledwie 4 proc. w skali roku. O wiele lepiej pod tym względem wyglądają zarówno obligacje trzyletnie o zmiennym oprocentowaniu (TZ), których oprocentowanie zależy od sześciomiesięcznego WIBOR-u, jak i cztero- i dziesięcioletnie (COI i EDO), indeksowane inflacją. Przykładowo, oprocentowanie sprzedawanych w październiku obligacji dziesięcioletnich wynosi w pierwszym rocznym okresie odsetkowym 5,25 proc. (wrześniowy wskaźnik rocznej inflacji, czyli 2 proc., plus marża 3,25 pkt proc.). W następnych okresach odsetkowych marża spada do 3 pkt proc. W przypadku obligacji czteroletnich marża we wszystkich rocznych okresach odsetkowych wynosi 2,5 pkt proc., ale za to opłata za przedterminowy wykup to 1 zł od każdej obligacji, a nie 2 zł, jak jest w przypadku papierów dziesięcioletnich.