RPP a projekt ustawy budżetowej na 2011

Przeczytaj także: Projekt ustawy budżetowej na 2014 r. w opinii BCC

V. Budżet zadaniowy

18. Podobnie jak w latach wcześniejszych Uzasadnienie do projektu Ustawy budżetowej na rok 2011 zawiera zestawienie projektowanych wydatków budżetu państwa w układzie zadaniowym. W porównaniu do dotychczasowych prezentacji ten układ wydatków został wzbogacony o dwa elementy. Pierwszym z nich jest wskazanie kwoty środków, jakie zostały przypisane realizacji danego zadania z budżetu środków europejskich oraz wskazanie dysponenta tych środków. Pozwala to na ustalenie, jak angażowane są środki europejskie w realizację zadań przypisanych do poszczególnych priorytetowych funkcji państwa. Drugim nowym rozwiązaniem jest próba omówienia ryzyk towarzyszących realizacji zadań zapisanych w układzie zadaniowym budżetu państwa. Jednak te oceny ryzyka nie są precyzyjne, co wynika z jednej strony z pionierskiego charakteru przedstawionych w projekcie ocen, a z drugiej ze sposobu doboru mierników realizacji zadań.

19. Większość zadań jest realizowana przez kilku dysponentów jednocześnie. Każdy z nich samodzielnie określa miernik, który ma charakteryzować prace wykonane i sfinansowane przez tego dysponenta. W konsekwencji liczba mierników, jakie opisują zadanie jest funkcją liczby dysponentów zaangażowanych w finansowanie danego zadania. Niejednokrotnie tak ustalone mierniki nie stanowią spójnej całości. Nie jest więc jasne, czy wydanie środków przypisanych realizacji zadania przez jednego z dysponentów można utożsamiać z wykonaniem zadania zapisanego w projekcie ustawy budżetowej. Powstaje pytanie, jak oceniać takie cząstkowe realizacje, a ściślej wydatkowanie środków.

20. Opis wydatków budżetu państwa w układzie zadaniowym należy – na obecnym etapie wprowadzania w życie tej metody prezentacji budżetu państwa – oceniać jako kolejny krok na drodze do wypracowania spójnej koncepcji budżetu zadaniowego, przy czym należy mieć na uwadze słabości tej koncepcji. Pierwsza z nich wynika ze struktury podziału kompetencji między jednostkami organizacyjnymi sektora finansów publicznych, a zwłaszcza pomiędzy jednostkami administracji rządowej. Przygotowanie projektu ustawy budżetowej w układzie zadaniowym powinno być poprzedzone przeanalizowaniem układu kompetencji w kierunku zmniejszenia liczby współwykonawców poszczególnych zadań lub wskazania, który z dysponentów powinien uzyskać możliwość koordynacji w grupie wykonawców. Druga słabość jest związana ze sposobem formułowania celów i wyborem mierników ich realizacji. W przypadku istnienia grup wykonawców mierniki powinny być tak dobrane, aby można było na ich podstawie ocenić, czy środki publiczne zostały wydane efektywnie przez każdego z dysponentów.

21. Ustawa o finansach publicznych przewiduje, że już w 2013 r. budżet państwa będzie prezentowany, uchwalany i wykonywany w układzie zadaniowym, zatem niezbędne są dalsze, intensywne prace nad określeniem kształtu ustawy budżetowej, prezentującej dochody i wydatki budżetu państwa w nowym układzie.