Kontrola UOKiK: umowy o karty płatnicze

Przeczytaj także: Niedozwolone klauzule Millennium Bank

Bardziej niż bankom ufamy Wielkiej Orkiestrze Świątecznej Pomocy, ZUSowi, a nawet hipermarketom. Najnowsze badania społeczne przeprowadzone przez ARC Rynek i Opinia na zlecenie UOKiK pokazują także, że stan wiedzy na temat praw klientów banków jest niezadowalający. Co czwarty ankietowany nie zna ich w ogóle, a połowa badanych w niewielkim stopniu. Prawie każdy przyznaje, że nie składał reklamacji, gdy był niezadowolony z usług banku. Problemy stwarzają nieprzychylni konsultanci, czasochłonność procedur, a także wielostronicowe, niejasno sformułowane umowy. UOKiK od kilku lat monitoruje branżę finansową.

Najnowsza kontrola Urzędu dotyczyła umów o karty płatnicze. W ciągu ostatnich sześciu miesięcy 2010 roku Urząd przeanalizował 280 różnego rodzaju wzorców: umowy o karty płatnicze, regulaminy, tabele opłat i prowizji stosowane przez 12 banków: AIG Bank Polska, Bank BPH, Bank Gospodarki Żywnościowej, Bank Handlowy, Bank Polska Kasa Opieki, BRE Bank, Euro Bank, Fortis Bank Polska, Lukas Bank, Powszechna Kasa Oszczędności Bank Polski, Raiffeisen Bank Polska, Sygma Banque Societe Anonyme. Przedsiębiorcy zostali wybrani metodą mieszaną: losowo, ze względu na skargi konsumentów i największy udział w rynku. Zastrzeżenia UOKiK wzbudziły wzorce stosowane przez wszystkie skontrolowane banki.

Zarzuty Urzędu dotyczą głównie stosowania przez banki postanowień, które mogą być uznane za niedozwolone, naruszających bezwzględnie obowiązujące przepisy oraz znajdujących się w Rejestrze klauzul niedozwolonych.

Reklamacje – długie terminy i nieuzasadnione opłaty

Wśród zakwestionowanych przez UOKiK postanowień znalazły się te, które są najbardziej uciążliwe dla konsumenta – przewidują pobieranie nieuzasadnionych dodatkowych opłat, albo wprowadzają czasochłonne i skomplikowane procedury. Zgodnie z jednym z postanowień, które wzbudziło wątpliwości Urzędu, bank mógł pobrać opłatę za rozpatrzenie reklamacji, gdy choć częściowo nie została ona uznana. Podobne postanowienie znajduje się już w Rejestrze klauzul niedozwolonych. Urząd przypomina, że niezgodne z prawem jest pobieranie opłaty za rozpatrzenie reklamacji, nawet gdy okazała się nieuzasadniona. Może to zniechęcać konsumentów do dochodzenia swoich praw.

Wątpliwości dotyczą także długiego czasu rozpatrywania reklamacji. Jeden z banków zastrzegał na to nawet 90 dniowy czas, ponadto przedłużając go do 140 dni. Zgodnie z prawem – bank musi rozpatrzyć reklamację niezwłocznie. Postanowienia przedłużające termin rozpatrzenia reklamacji były też stosowane przez Fortis Bank Polska i Sygma Banque, które zadeklarowały chęć jego zmiany. BRE Bank nie zdecydował się na taki krok. Prezes UOKiK skieruje do sądu pozew o uznanie postanowienia za niedozwolone.

Ponadto wzorce umów BRE Banku przewidują nadmierne trudności podczas składania reklamacji. Konsument mógł to zrobić tylko w oddziale. Zdaniem Urzędu, wobec wielu innych środków komunikacji (np. mail, telefon) narzucone ograniczanie może być uciążliwą formalnością. Taka klauzula nie znajduje się w Rejestrze, dlatego UOKiK skieruje pozew do sądu o uznanie jej za niedozwoloną.