Open Finance: prognozy na rok 2011

Przeczytaj także: Inwestowanie: nowe trendy

Atrakcyjność tych ostatnich powinna jednak w perspektywie przynajmniej kilkunastu nadchodzących miesięcy znacząco się obniżyć za sprawą rosnących stóp procentowych. Choć na razie Rada Polityki Pieniężnej specjalnie się do tego nie kwapi, to jednak w opinii bankowych ekonomistów prędzej czy później (z naciskiem na prędzej) zacznie podwyższać stopy.

Zanosi się więc na to, że inwestorzy, którzy lokowali kapitał w funduszach bezpiecznych, po niewczasie zorientują się, że ich wybór nie był najlepszy, bo zyski z dużą dozą prawdopodobieństwa nie będą już tak atrakcyjne jak w ostatnich dwóch, trzech latach. I prawdopodobnie dopiero te topniejące zyski skłonią ich do szukania zarobku gdzie indziej, np. w funduszach akcji czy nowinkach, jak choćby wspomniane ETF-y, których w przyszłym roku na warszawskiej giełdzie prawdopodobnie przybędzie.

Wątpliwości można mieć co do tego, czy wciąż będą one potencjalnie zyskowne. Mamy przecież za sobą blisko dwuletni okres wzrostów cen akcji, w czym przewodziły rynki wschodzące, w tym Polska. A globalna gospodarka wciąż jest rozchwiana i budżetowe kłopoty pojawiają się w kolejnych państwach. Jeśli sytuacja będzie się stabilizowała, a rynki akcji będą pozostawały w trendzie wzrostowym, należy oczekiwać, że niekorzystne obecnie dla funduszy akcji saldo wpłat i umorzeń za rok powinno wyglądać już lepiej, choć trudno oczekiwać pod tym względem rewolucji. W mojej ocenie w przyszłym roku dodatnie saldo wpłat i umorzeń utrzyma się, ale nie będzie wyższe niż w 2010 roku i sięgnie od pięciu do ośmiu miliardów złotych.

Bernard Waszczyk

Struktury mają szansę na wzrost

Rynek produktów strukturyzowanych w Polsce od kilku lat jest na ścieżce dynamicznego rozwoju. W pierwszym półroczu 2010 roku Polacy zainwestowali w struktury ok. 5 mld zł. Daje to realną szansę, że cały 2010 rok zamkniemy kwotą wyższą niż 10 mld zł, pierwszy raz w historii przekraczając tę barierę. Mimo że struktury często przynoszą tylko zwrot zainwestowanego kapitału, Polacy doceniają ich podstawową cechę – w razie niezrealizowania zakładanego scenariusza chronią zainwestowany kapitał.

Trzeba jednak zauważyć, że od pewnego czasu obserwujemy wzrost liczby produktów z niepełną lub warunkową ochroną kapitału. Są to rozwiązania dla klientów gotowych na utratę części zainwestowanych pieniędzy w zamian za wyższy potencjał zysku. Najlepsze struktury zakończone w 2010 roku przyniosły po 16-18 proc. zysku w skali roku, istnieje jednak spora szansa, że w kolejnym roku wyniki te będą lepsze. Wynika to ze spodziewanego wzrostu stóp procentowych, co pozwoliłoby na tańsze tworzenie gwarancji kapitału i przeznaczenie zaoszczędzonych środków na zakup dodatkowych opcji mających generować zysk.

Oczekujemy też, że nadchodzący rok będzie kolejnym, w którym struktury będą coraz bardziej dostępne. Od połowy 2010 roku coraz aktywniejszy na tym rynku jest największy polski bank – PKO BP. Dzięki takim graczom jak on czy internetowy mBank, dostęp do lokat strukturyzowanych ma coraz szersza grupa klientów. I choć w strukturę można już zainwestować w prawie każdym banku, nie oznacza to, że polski rynek dojrzał.

Nadal jego największą bolączką jest niska świadomość ekonomiczna klientów, choć widoczna jest już pewna poprawa. Oczekujemy, że w nadchodzącym roku co najmniej kilka banków prowadzić będzie akcje edukacyjne mające na celu zwiększenie wiedzy klientów na ten temat. Takie działania powinny jednak być prowadzone równolegle z upraszczaniem oferty produktowej. Obecnie bowiem, zbyt wiele jest struktur z rozbudowanymi wzorami wyliczania zysku czy opłaty za wycofanie środków oraz opartych na nieznanych, egzotycznych aktywach. Przeciętny klient polskiego banku powinien otrzymywać propozycje zarabiania na zwykłych indeksach giełdowych, kursach walut czy notowaniach surowców, a nie skomplikowanych multisektorowych indeksach, których zasad działania nie rozumie nawet większość bankowców.

Marcin Krasoń