Obligacje korporacyjne
2011-03-07 12:45
Emisja obligacji stanowi jedną z alternatyw pozyskania kapitału przez spółki. Możliwość elastycznego formułowania warunków emisji obligacji stanowi o atrakcyjności tej formy pozyskania środków pieniężnych. W niniejszym artykule zawarto kluczowe zagadnienia prawne związane z emisją obligacji korporacyjnych - wyjaśnienie pojęcia, rodzaje obligacji oraz procedura ich emisji.
Przeczytaj także: Emisja obligacji korporacyjnych
Czym są obligacje?Obligacja jest papierem wartościowym emitowanym w serii. Emitent stwierdza w nim, że jest dłużnikiem właściciela obligacji (obligatariusza) i zobowiązuje się wobec niego do spełnienia określonego świadczenia. Przedstawiona definicja ustawowa zawarta jest w art. 4 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach (t.j. Dz. U. 2001 r. Nr 120 Poz. 1300 ze zm.) (dalej Ustawa).
Obligacja to instrument finansowy o charakterze dłużnym, wyrażającym w swej treści wierzytelność - prawo do określonego w dokumencie obligacji świadczenia (pieniężnego lub niepieniężnego). Świadczenia pieniężne z obligacji to np. zwrot sumy nominalnej połączony z zobowiązaniem do wypłaty oprocentowania. Natomiast świadczenia niepieniężne z obligacji to np. prawa do partycypacji w przyszłych zyskach emitenta, zamiany obligacji na akcje emitenta, bądź objęcia nowych akcji emitenta z pierwszeństwem przed dotychczasowymi akcjonariuszami.
Obligacje korporacyjne mogą być emitowane przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą, posiadające osobowość prawną, a także spółki komandytowo-akcyjne. Co za tym idzie do ich emisji Ustawa upoważniła jedynie przedsiębiorców działających w formie spółki z o.o., spółki akcyjnej oraz osobno spółki komandytowo-akcyjnej.
Art. 5 Ustawy określa, że dokument obligacji winien zawierać co najmniej informacje:
- podstawie prawnej emisji (uchwała organu stanowiącego emitenta),
- nazwę (firmę) i siedzibę emitenta,
- miejsce i numer wpisu do właściwego rejestru,
- nazwę obligacji i cel jej wyemitowania, jeśli jest określony,
- wartość nominalną i numer kolejny obligacji,
- opis świadczenia emitenta, ze wskazaniem w szczególności wysokości tych świadczeń lub sposobu ich ustalania, terminów, sposobów i miejsc ich spełnienia,
- oznaczenie obligatariusza (przy obligacji imiennej),
- ewentualny zakaz lub ograniczenie zbywania obligacji imiennej,
- datę, od której nalicza się oprocentowanie, także jego wysokość, terminy i miejsce płatności – jeżeli warunki emisji przewidują oprocentowania,
- warunki wykupu,
- zakres i formę zabezpieczenia albo informację o jego braku,
- miejsce i datę wystawienia obligacji oraz podpisy osób uprawnionych do zaciągania zobowiązań w imieniu emitenta (zarząd zgodnie z zasadą reprezentacji).
Do obligacji dołącza się arkusz wykupu akcji, jak również kuponowy oprocentowania - jeżeli warunki emisji to przewidują. Kupon oprocentowania nie jest zatem obowiązkowym elementem. Kupony oprocentowania, nazywane kuponami odsetkowymi, nie są dołączane do płaszcza (przy obligacjach występujących w formie dokumentu tej części obligacji, która stanowi właściwy zapis dłużny), w przypadku, gdy warunki emisji obligacji nie przewidują wypłacania odsetek. Emitent, aby zwiększyć atrakcyjność takiej obligacji dla inwestorów, emituje ją poniżej ceny nominalnej, a więc z dyskontem. Różnica pomiędzy ceną zakupu obligacji, a ceną wykupu stanowi w tym przypadku ekwiwalent otrzymywanych odsetek. Obligacje tego typu noszą nazwę obligacji zerokuponowych.
Przeczytaj także:
Obligacje jako źródło pozyskiwania kapitału
oprac. : eGospodarka.pl
Więcej na ten temat:
obligacje korporacyjne, obligacje, pozyskiwanie kapitału, obligacje przedsiębiorstw, emisja obligacji