Światowy rynek obligacji

Przeczytaj także: Czas na bezpieczne inwestowanie

Spoglądając wstecz z perspektywy kilku kwartałów inwestorzy będą wspominać lato 2011 r. jako okres gorączkowego poszukiwania aktywów pozwalających spokojnie przeczekać niepewne czasy. Najpierw walka o stabilność finansową najsłabszych członków strefy euro, a później zagrożenie przekroczenia przez Stany Zjednoczone limitu zadłużenia i utraty najwyższego ratingu wymusiły nie tylko odwrót od ryzykownych instrumentów, ale również dla części inwestorów stały się pretekstem do przedefiniowania bezpiecznych aktywów. Rozmowy o niewypłacalności, bez względu na to czy mówimy o państwie, firmie, gminie czy innym podmiocie zawsze wywołują nerwową atmosferę wśród inwestorów, którzy tracą przekonanie, że zdołają odzyskać zainwestowane środki. Przyjrzyjmy się, w jaki sposób rynek obligacji zareagował na przeciąganie liny przez amerykańskich polityków, które mogło doprowadzić do zawieszenia spłaty zobowiązań USA wobec części wierzycieli.

Gmina bezpieczniejsza niż państwo

Ostatniego dnia lipca 2011 r. rentowność amerykańskich obligacji rządowych była wyższa o kilka punktów bazowych od rentowności obligacji komunalnych, zasługujących według agencji ratingowych na najwyższą ocenę. Dziesięcioletnie obligacje skarbowe USA przynosiły 2,95 proc., podczas gdy obligacje komunalne z ratingiem AAA miały rentowność 2,89 proc. Gminy, stany i inne jednostki administracyjne o niższych ratingach musiały zagwarantować inwestorom proporcjonalnie wyższą premię za ryzyko, np. dziesięcioletnie papiery dłużne oceniane przez agencje na Baa przynosiły rocznie 4,89 proc., a dwuletnie dawały 2,28 proc. rocznie.

Grupa G7 bezpieczniejsza niż USA
Dywersyfikacja działa również na rynku obligacji, bo chociaż można wyobrazić sobie katastroficzny scenariusz finansowego domina na skalę globalną, prawdopodobieństwo, że w tym samym czasie niewypłacalne staną się wszystkie najbardziej rozwinięte gospodarczo państwa świata jest minimalne. Portfel zbudowany z dziesięcioletnich obligacji skarbowych 7 najbardziej rozwiniętych gospodarczo państw świata (członków grupy G7), wśród których znajdują się Włochy będące jednym z punktów zapalnych europejskiego kryzysu zadłużenia, oferuje rentowność 2,81 proc. czyli niższą niż obligacje skarbowe USA.

Prawie 10 proc. rocznie dzięki PIIGS
Inwestorzy, którzy kierując się zasadą dywersyfikacji zdecydowali się udzielić pożyczek czarnym owcom strefy euro (PIIGS), mogą liczyć na 9,68 proc. rocznie czyli ponad trzykrotnie więcej niż wynosi rentowność portfela G7. Greckie obligacje dziesięcioletnie pod koniec lipca miały rentowność 14,82 proc., a dwuletnie ponad 27 proc., co jednocześnie obrazuje ryzyko kredytowania niewiarygodnych dłużników. Programy pomocowe przygotowywane przez międzynarodowe instytucje dla reprezentantów grupy PIIGS zakładają obecnie „strzyżenie inwestorów” – przykładowo wierzyciele Grecji mają odzyskać od 70 do 50 proc. kapitału ulokowanego w obligacje, które w ostatnim czasie, mimo tego, że stały się śmieciowe, są nadal akceptowane przez Europejski Bank Centralny.