Bankowy marketing telefoniczny

Przeczytaj także: Reklama banku celebrytami stoi

Banki dzwonią do klientów z wielu powodów i robią to coraz częściej. Proszą o dostarczenie brakujących dokumentów, uregulowanie płatności, wyjaśniają pojawiające się problemy w relacjach klient-bank, ale najczęściej dzwonią, aby zaoferować swoje produkty i to nie zawsze nawet nowe.

Niestety na rynku nie ma jednego standardu decydującego o formie kontaktu banku z klientami. Gdy w jednym rozmowa zaczyna się od wypytywania do kogo się dodzwonił przedstawiciel banku, w innym wszystko będzie zgodne z zasadami savoir-vivre. Miły głos powie jak się nazywa i skąd dzwoni, ale szybko i tak dojdzie do wypytywania z kim ma do czynienia.

Rozmowa I

- Mam do zaproponowania ciekawą ofertę finansową.
- Jaką?
- Nie mogę powiedzieć dopóki Pan nie zostanie zweryfikowany.
- Ale dlaczego?
- Bo to jest propozycja specjalnie dla Pana i nie mogę zdradzić jej innym. To co może Pan podać datę urodzenia?
(Wiadomo, że na tym się nie skończy i padnie jeszcze kilka, dodatkowych pytań.)
- Ale naprawdę nie może Pani ogólnie powiedzieć w jakiej sprawie dzwoni?
- Nie.
- To dziękuję za rozmowę.

Rozmowa II

- Witam. Dzwonię z banku X, nazywam się Y. Mam do Pana sprawę.
- …?
- Jeśli Pan chce upewnić się, że dzwonię z banku, to moją tożsamość może Pan zweryfikować na infolinii.
- Dobrze, sprawdzę. Proszę zadzwonić za kilka minut.
Mija 10 minut.
- Mam dla Pana naszą najnowszą złotą kartę kredytową.
- Ale ja już taką mam, właśnie w Waszym banku.
- Aha. Dziękuję.

Im więcej banków w których klient ma konta, kredyty czy depozyty, tym więcej telefonów.

Do kogo się dodzwoniłem?

Co zrobić, gdy dzwoniący zbyt nachalnie się wypytuje, nie chcąc wiele zdradzić na swój temat? Nie pozostaje nic innego jak odbić piłeczkę i samemu zacząć się dopytywać. Skąd Pan/Pani dzwoni? Jak się nazywa? Jak mogę sprawdzić, że akurat z banku?

Nie należy też popadać w przesadę. Z samego faktu, że ktoś dzwoni nie wynika żadne zagrożenie. Choć zachowanie przedstawiciela banku, który utajnia ofertę, może potęgować takie uczucie. (Niestety w tak niezbyt udolny sposób dzwoniący najwyraźniej próbuje wzbudzić ciekawość i chęć kontynuowania rozmowy).