Kredyty hipoteczne w 2012 roku

Przeczytaj także: Rodzina na Swoim w odwrocie

Komisja Nadzoru Finansowego oprócz dbania o maksymalne bezpieczeństwo sektora bankowego ma także inny cel - chce kredyty walutowe sprowadzić do rangi produktów dostępnych tylko dla wąskiej grupy najbardziej wiarygodnych kredytobiorców. Stąd drugi zapis rzeczonej rekomendacji – rata zobowiązania walutowego nie będzie mogła przekroczyć 42 proc. średniego miesięcznego wynagrodzenia netto kredytobiorcy. Dla osób zaciągających kredyt w PLN pozostaje dotychczasowy, nie tak surowy limit - 65 proc. dla osób zarabiających powyżej średniej krajowej i 50 proc. dla pozostałych.

Banki nie spieszą się z implementacją nowych zasad i może nie wszystkie procedury będą działały już od 1 stycznia, ale na pewno w 2012 roku banki będą jeszcze surowiej weryfikować wiarygodność kredytową Polaków - nie wszystkim zostaną pożyczone takie kwoty, o jakie będą wnioskować. Także nie każdy otrzyma kredyt walutowy. Jedyną receptą na zapisy rekomendacji są jedynie wyższe zarobki.

Ustawa o kredycie konsumenckim dotyczy też kredytów hipotecznych

Od 18 grudnia br. obowiązuje znowelizowana ustawa o kredycie konsumenckim. Zmieniła ona przede wszystkim kwalifikację kredytu konsumenckiego – teraz są nim zobowiązania do kwoty 255 550 zł, a nie, jak dotychczas, 80 tys. zł. Dlatego też kilka zapisów ustawy dotyczyć będzie kredytów hipotecznych. Są one pozytywne z punktu widzenia kredytobiorcy.

Każdy kredytodawca lub pośrednik kredytowy przez podpisaniem umowy będzie musiał przedstawić kredytobiorcy formularz informacyjny z wyszczególnionymi cechami zobowiązania. Co bardzo istotne - dokument będzie ujednolicony dla każdego banku i klient posiadając kilka egzemplarzy z różnych instytucji będzie mógł łatwo wiersz po wierszu porównywać konkretne parametry zobowiązań w każdym z banków. Taki formularz poza np. kwotą kredytu czy oprocentowaniem i sposobem jego ustalania, będzie musiał zawierać także choćby zasady ustalania wysokości spreadu walutowego i pouczenia o jego wpływie na wysokość kredytu i rat, informacje dotyczące konieczności zawarcia innych umów (np. umowy ubezpieczenia), wyszczególnione koszty jednorazowe i okresowe związane z kredytem itd. Słowem - informacja będzie kompleksowa.

Ustawa określa także, co powinno znaleźć się w umowie kredytowej. Ciekawym zapisem jest ten, iż jeśli kredytobiorca stwierdzi, że jego umowa nie zawiera tego, co w świetle ustawy powinna, ma prawo zwrócić kredyt bez odsetek i innych kosztów należnych kredytodawcy za okres 4 lat.

Mikołaj Fidziński