Rynek walutowy 30.09-04.10.13

Przeczytaj także: Rynek walutowy 23-27.09.13

Ruch do góry można było interpretować jako efekt dość pozytywnych informacji z Włoch. Otóż faktem jest, że doszło tam do problemów w rządzie, ponieważ pięciu ministrów z partii Berlusconiego postanowiło złożyć dymisję – na polecenie partyjnego lidera. To wyraz niezgody centroprawicy na podwyżkę VAT. Z drugiej strony, pojawiła się wiadomość, iż 20 senatorów z Ludu Wolności (partii Berlusconiego) gotowych jest do opuszczenia tej formacji, uważając, iż Berlusconi powinien złagodzić swe stanowisko i postawę wobec rządu E. Letty. Ten głos mógł być zarzewiem obserwowanego na EUR/USD napływu „optymizmu”, tj. aprecjacji euro. Oczywiście okazał się to ruch chwilowy, w gruncie rzeczy spekulacja.

Dzień później, sesja przebiegała w lekko wzrostowym tonie, pod koniec dnia kurs głównej pary walutowej wynosił 1,3558. Warto jednak dodać, że we wtorek zanotowany został najwyższy poziom od lutego bieżącego roku, tj.1,3589. Co ciekawe, powyższa sytuacja miała miejsce przy szeroko komentowanym pacie politycznym w sprawie government shutdown - czyli przy braku porozumienia w sprawie ustawy o wydatkach w USA.

Ponadto otrzymaliśmy porcję raczej gorszych odczytów makroekonomicznych ze Strefy Euro jako całości oraz najważniejszych gospodarek europejskich. Warto również dodać, że pomimo niezbyt dobrych odczytów ze Strefy Euro spadała rentowność większości obligacji państw tego regionu (w przypadku obligacji 10y), natomiast rentowność amerykańskich rosła, co oznaczało spadek ich cen.

W środę (2 października) wydarzeniem dnia była konferencja prasowa po posiedzeniu ECB (przypomnijmy, stopy procentowe pozostały bez zmian na poziomie 0,5 proc). Po wypowiedziach Mario Draghiego – prezesa Europejskiego Banku Centralnego główna para walutowa zyskała na wartości. Jednak usłyszeliśmy wtedy to co słyszeliśmy już nie raz, mianowicie to, że stopy pozostaną na obecnym lub nawet niższym poziomie przez dłuższy czas, a LTRO jest tylko jednym z możliwych instrumentów polityki pieniężnej, którymi może posłużyć się ECB. Te słowa w połączeniu z gorszymi od prognoz danymi z amerykańskiego rynku pracy, spowodowały przebicie oporu na poziomie 1,36, który ostatni raz notowany był w lutym bieżącego roku.

Wczoraj sesja, z racji braku informacji co do porozumienia za Oceanem, ukształtowana została przez wskaźniki makroekonomiczne. Zaczęliśmy od lepszych odczytów indeksów PMI za wrzesień z najważniejszych gospodarek Eurolandu oraz Strefy Euro jako całości. Nieco później poznaliśmy bardzo dobry odczyt dotyczący sprzedaży detalicznej w Strefie Euro (za sierpień). Po tych danych kurs nieco zwyżkował, jednak tylko chwilowo. Informacją, która pozwoliła wczoraj na przebicie poziomu 1,3625, był gorszy od prognoz odczyt indeksu ISM dla usług z USA, wcześniej poznaliśmy liczbę nowych wniosków o zasiłek dla bezrobotnych. Pod koniec sesji kurs tej pary wynosił 1,3610.

Dziś natomiast, z racji braku znaczących odczytów makroekonomicznych główna para walutowa uzależniona była od ogólnego sentymentu na rynku, a ten spowodowany doniesieniami z USA i ostatnimi mocnymi wzrostami (nieco nieuzasadnionymi) nieco się pogorszył, a kurs zniżkował i obecnie wynosi 1,3585.

Złoty zyskał

Złoty w tym tygodniu zyskał na wartości. Do euro ponad 0,5 proc. a jego wartość wynosi obecnie 4,2015 PLN, do dolara zaś niemal 1 proc, a waluta amerykańska wyceniana jest obecnie na 3,0930 PLN. Najważniejszą informacją z naszej gospodarki w tym tygodniu był zaskakujący odczyt indeksu PMI dla naszego przemysłu. Był on najwyższy od dwóch i pół roku i wyniósł 53,1 pkt wobec prognozy 52,2 pkt. i wartości poprzedniej 52,6 pkt (był to odczyt za wrzesień). Informacja ta pomogła w umocnieniu naszej waluty, podobnie jak korzystne kwotowania pary EUR/USD.

Wszystkie opinie i prognozy przedstawione w niniejszym opracowaniu są jedynie wyrazem opinii autorów w dniu publikacji.