Dnia Tue, 17 Feb 2009 15:41:57 +0100, ąćęłńóśźż napisał(a):

> Moim zdaniem ma chłop rację.

Jaki tam z niego chłop, panie...

> Może się powoływać np. na sprawę P&G vs. Bankers Trust.

Może i może, ale znacznie mądrzej byłoby obadać, czy przypadkiem niektórzy
managos nie ukręcili sobie przy okazji umów opcyjnych drobnych lodów w
postaci prowizji od banków za ich podpisywanie - a cały przekręt wyglądał
tak:
- złoty wykazuje długą tendencję wzrostową, bo gospodarka rośnie i
przedsiębiorstwa robią się tłuste, więc paru dużych chłopców z Ameryki
(oraz kilku ważnych państw europejskich) "masuje" miesiącami naszą walutę,
żeby ją nieco zdopingować i stworzyć wrażenie eldorado na foreksie, a przy
okazji zwabić tłuszczę na nadymający się rynek akcji. Akcja jest
długoterminowa, a jej zwieńczeniem jest szczyt cyklu wznoszącego i początek
zjazdu - wystarczy poczekać, zwłaszcza, że nadchodzący kryzys widać na
horyzoncie. Teraz wkraczają odpowiednio nastrojeni "detaliści" - lokalne
banki pod kontrolą dużych chłopców. Każdy ma gromadkę firm do skubnięcia, w
firmach są managerzy pracujący za pensję i prowizje.
- bank namawia manago na opcje i "zachęca" go obietnicą prowizji (zarabia
raz), na boku umawiają się, że jakby co, to bank nie da firmie zginąć i się
"jakoś dogadają, bo upadły klient to i dla nas kłopot"
- manago namawia zarząd na zmianę zasad gry opcjami i wejście w spekulację
(zarabia drugi raz, za wykazywanie twórczej inicjatywy). Fajnie jest, nawet
korzystnie, ale do czasu. Nagle pod nogami otwiera się paszcza kryzysu (ten
akurat jest duży, ale i mały by wystarczył lokalnie)
- złoty leci na mordę i sytuacja robi się niemiła, ale przecież dotyczy
wszystkich, a te banki to takie przebiegłe żydy, że uch!
- manago intensywnie "negocjuje" z bankiem i wspólnie "szukają kompromisu"
- bank godzi się na ugodę w wyniku której "jedynie" zabiera kilkuletnie
zyski firmy, albo przejmuje w niej udziały (które odsprzeda jak tylko rynek
się odbije, chyba, że przypadkiem już dawno ma ugadanego "inwestora
strategicznego")
- pismaki się cieszą, że gospodarka uratowana od krachu, politycy wypinają
piersi po ordery, bo dali odpór tym obrzydliwym bankierom (żydy podstępne,
między nami mówiąc, wicierozumicie)
- duzi chłopcy sprzedają utarg, odpoczywają chwilę, po czym zacierają łapki
" no to co by tu teraz?"
- nasze firmy tracą dotychczasową niezależność (te, co jeszcze ją miały i
padły ofiarą przekrętu) i trafiają w mniejszym lub większym stopniu pod
kontrolę międzynarodowego kapitału (co samo w sobie nie jest z gruntu złe,
ale akurat nie w tych okolicznościach)
- wszyscy są zadowoleni jak świnia w błocie - duzi chłopcy, bo zarobili
kupę szmalu, firmy zagraniczne - bo za grosze zdobyły fajnie prosperujące
przedsiębiorstwa, często dotychczasową konkurencję, - pismaki - bo mieli o
czym pisać i się nadymać - publika - bo firmy jednak nie padły i jakaś
robota jest, - politycy - bo udowodnili, że "jak trzeba, to wicie, pionchom
w stół, panie, walnąć i swojego - nie łoddać! A jużci!". Wreszcie managos -
bo świetnie się spisali, zarobili, a i pretensji nikt mieć nie będzie, bo
niby kto i za co? Tylko niekiedy jakaś Schwein sieje ferment na usenecie i
psuje atmosferę

T.