Użytkownik "Krzysztof Halasa" <k...@p...waw.pl> napisał w wiadomości
news:m3a6w9n7fr.fsf@pm.waw.pl...
> Swoją drogą, sam dochód gwarantowany nie wydaje mi się zły z założenia.
> Daleki jestem oczywiście od nadziei, że beneficjenci takowego byliby
> w końcu zadowoleni. No i kwestia oczywiście proporcji.
> Z tego samego powodu 500+ nie wydaje mi się złe z założenia. To tylko
> kwestia proporcji :-(

Nie jestem ortodoksyjnym zwolennikiem "kto nie chce pracować, niech
też nie je" ale powszechny dochód gwarantowany to naruszenie
pewnego standardu a w dłuższym terminie demoralizujące.
Proporcje - jeszcze przed pandemią Polska zdobyła 1. miejsce
(na ok. 200 krajów) w proporcji socjalu do siły nabywczej dochodu
rodziny (średnio statystycznie), czyli uzależnienia finansowego od
dotacji.
Przebiliśmy kraje, w których socjal jest nominalnie wyższy. Głównie
za sprawą 500+. Zresztą niedawno przedstawiciel władzy rzekł
"musimy przede wszystkim wypłacić 500 plus, bo to jest podstawa bytu
rodziny".
Być może 1. miejsce straciliśmy - pandemia, wcześniejsze
sztuczne podwyższanie płacy minimalnej szybciej niż inflacja
i produktywność.
Dochód gwarantowany to awaryjne rozwiązanie wyłącznie na złe
czasy, może takie jak teraz - nakazu zamykania części gospodarki.

Kołodko pisał o różnym podejściu: na poziomie mikro -
maksymalizacja zysków (może nie bezpośrednio finansowych),
na poziomie makro aby z tego zrezygnować a przy jego poglądach
wręcz odrzucić. Tylko jak ustalić granicę między mikro i makro?
Już to widzę w demokracji przekupnej...

Arek