Mario napisał(a):
> > Normalne brednie, bo nikt nie wie jak zachowywac sie beda poszczegolne rynki
> > w nastepnych latach. To tak jak z prognoza pogody, sprawdza sie na kilka dni
> > do przodu, prognozy dlugoterminowe juz niekoniecznie. Zastanow sie
> > logicznie, jezeli taka prawidlowosc bylaby przez n-lat to po co banki
> > dawalyby kredyty wieloletnie na kilka procent. Zadowalaja sie malym zyskiem,
> > ale pewnym w porownaniu do np. rynku akcji. Nie mieszaj ludziom w glowie.
>
> Oczwiście, że tak.
>
> Po pierwsze, banki nie udzielałyby kredytów mieszkaniowych tylko same
> inwestowały środki w giełdę.
> Po drugie, wyniki funduszy inwestycyjnych za ostatni okres czasu /ten o
> którym pisał twórca wątku/ są historycznymi danymi, bez żadnych
> gwarancji ich powtórzenia. Gdyby się sięgnęło jeszcze dalej w
> przeszłość to okazałoby się że fund. akcyjne traciły.
> Zmiany cen akcji należy rozpatrywać w o wiele dłuższych
> hotryzontach czasowych. Skoro kredyt hipoteczny jest zaciągany na
> 25-40 lat, to i giełdę należałoby analizować za ten okres /w
> warunkach PL nie możliwe/. Giełda charakteryzuje się bardzo dużą
> zmiennością i rozpatrywanie cen akcji w 5-letnim okresie jest mocnym
> nieporozumieniem. Gdy do tych rewalcyjnych wyników uzwględnił się
> wcześniejszą bessę to już by to tak nie wygladało.
>
> MARIO

Nie mogą Banki inwestować pieniędzy z lokat w giełdę

Pieniądze na te kredyty banki pozyskują z naszych depozytów
krótkoterminowych, może być to pewien kłopot? Wynika on z tego, że
kredyty zaciągane są na wiele lat, a depozyty składamy w bankach na
bardzo krótkie okresy.
( Długi kredyt, krótka lokata)
W uproszczeniu ryzyko to można opisać następująco: do banku
przychodzi deponent, aby ulokować 100 tys. zł na jeden rok. Bank te
pieniądze przyjmuje. Chwilę potem przychodzi do banku kredytobiorca,
który chce pożyczyć również 100 tys. zł, ale nie na rok, a na 30
lat. Bank - upraszczając - wypłaca mu, więc te same, przyjęte
niedawno 100 tys. Po upływie roku do banku zgłasza się deponent po
swoje pieniądze wraz z należnymi mu odsetkami, a więc po 105 tys.
zł. Tymczasem kredytobiorca przez ten rok spłacił bankowi z owych
100 tys. dopiero kilka tysięcy złotych. Bank ma, więc - teoretycznie
- dziurę na ok. 100 tys. zł. Oczywiście odpowiedzialny bank umie
kontrolować takie ryzyka i wypłaci deponentowi należną mu kwotę
(weźmie ją przede wszystkim z pieniędzy innych deponentów), ale owo
niedopasowanie aktywów i pasywów przecież pozostaje. I stale
rośnie. Nasze lokaty w bankach od kilku lat prawie się nie zmieniają
(coraz chętniej zanosimy pieniądze do funduszy inwestycyjnych),
podczas gdy długoterminowych kredytów jest coraz więcej. Niektórzy
eksperci przewidują, że - jeśli nic się nie zmieni - już za dwa
lata banki musiałyby ograniczać kredyty.

Do stawek WIBOR/LIBOR/EURIBOR, które oznaczają stopę procentową
będącą średnią arytmetyczną stóp procentowych oferowanych przez
wybrane główne banki dla zwykłych lokat bankowych,
Banki doliczają swoją marżę stałą, która jest uzależniona od
relacji kwoty kredytu (pożyczki) do wartości nieruchomości, którą
będzie stanowić.
Jak w innym banku w Polsce oprocentowanie tego kredytu będzie niższe
lub wyższe, to tylko jest uzależnione, jaką bank naliczył marżę,
która jest jego zarobkiem?
Tak, więc skoro koszt kredytu uzależniony jest od zwykłej lokaty
Bankowej, nie ponosimy żadnego ryzyka z jego zaciągnięciem. Owszem,
ponosilibyśmy ryzyko, gdyby marża banku była zmienna w całym
okresie kredytowania.