Użytkownik Wojciech Bancer w...@g...com ...

> [...]
>
>>> Jasne. I nie walne na prawo i lewo słowami typu "oszust" i
>>> "obiecywał" jak nie umiem czegoś takiego dowieść.
>>>
>> Rzeczywiscie w procesie sadowym miałoby to ogromne znaczenie.
>> Tutaj... tutaj mozemy pewnych słów uzywac potocznie.
>
> Tutaj, z niekiedy cross-linkiem na pl.soc.prawo? :-P
>
Jakos musza przezyc :)

>>>>>> obroncy banków stwierdzili, ze własciwie to taki złotousty moze
>>>>>> gadac co chce bo to i tak bez znaczenia a liczy sie to co w
>>>>>> umowie.
>>>>> I rozumiem znowu obrażamy się na rzeczywistość, tak?
>>>> Wyrazanie swoich pogladów tak odczytujesz?
>>>> Ja nie mam sie na co obrazac, ja nawet nei wiem czy tak
>>>> rzeczywiscie jest, ze jakby w sadzi klient udowodnił takie
>>>> kłamstwa
>>> Nie rozumiem co masz na myśli :)
>> To bardzo wygodnie... ;-P
>
> No bo nie rozumiem. Ty serio chcesz żyć w rzeczywistości w której
> słowo przeciwko słowu ma mieć większą moc niż spisana umowa?
>
> [...]
>
Ani wieksza ani mniejsza.
To troche tak jak w sejmie obok ustawy jest coś takiego jak intencja
ustawodawccy. I jak prawo napisane niejasno to mozna sprobowac na tej
podstawie dojsc o co chodziło. Tyle teoria.

Wracajac do relacji: sprzedawca vs klient - moje poczucie uczciwosci nie
widzi w tym nic dziwnego ze to co mowi sprzedawca (w szczególnosci to co
kłamie wprowadzajac klienta w błąd) jest czescia tej transakcji.
Oczywiście pozostaje kwestai udowodnienia ale w erze wszechobecnego
nagrywania mysle ze mozemy ten aspekt pominac w rozwazaniach
teoretycznych.

I dlatego jestem NAPRAWDE ciekawy czy jeżeli np. mojej niezyjacej juz
babci jeden taki oszust wcisnał abonament telefoniczny opowiadajac jej
bzdury co wyszło po otrzymaniu pierwszych rachunków kilkukrotnie wyzszych
od poprzednich, to czy po udowodnieniu tych kłamstw przed sądem tenze sad
uniewazniłby umowe czy powiedziałby: sprzedawca moze gadac co chce a
wazne jest to co w umowie.

>>> Nie powiedziałem że parli. Realizowali życzenie klienta.
>>> Ci co chcieli w PLN, to mieli w PLN.
>>>
>> Ale czy jestes w stanie wykluczyc to ze tak bardzo zafiksowali sie
>> na frankach (rowniez ze wzgledu na kontakty z poprzednimi
>> klientami) ze w ktoryms momencie nie realizowali juz zyczenia
>> klienta (bo go nie poznali) tylko realizowali to co im sie wydawało
>> ze jest zyczeniem klienta? Innymi słowy ze zal im było czasu na
>> głębsza analize potrzeb klienta tylk olecieli sztampa: frank frank
>> frank...? Zwłaszcza ze na nim lepiej zarabiali...
>
> Jedni się zafiksowali i mieli taką politykę (pewnie np. getin), inni
> nie (np. BZWBK, PeKaO), ale zdecydowanie nie był to cały sektor
> bankowy. W części banków nie miałeś szansy dostać CHF i już. Chcesz
> mi powiedzieć, że ta olbrzymia większość tych kredytów w CHF
> wynikała z tego że ludzie powszechnie bardziej kojarzyli Getin niż
> PeKaO? Ja bardziej jestem skłonny przypuszczać, że szli do banku
> który "wizualnie" dawał im lepsze warunki, a "wizualnie" CHF był
> bardziej atrakcyjny bo ludzie mają "by default" włączone myślenie
> optymistyczne.
>
Ja mysle, ze jak juz na rynku panowało przekonanie ze tylko debile biora
w PLN to kazdy klient dał rade znaleźć bank który ten kredyt w CHF
udziela. Zwłaszcza ze ja, rozeznajac temat byłem w wielu bankach i
udzielali w kazdym (min z tego co pamietam mbank, millenium polbank,
getin.)

BTW BZWBK nie?
A to: https://finanse.uokik.gov.pl/chf/kalendarium/istotne
-poglady-w-
sprawie-kredytow-hipotecznych

--
Pozdrawia... Budzik
b_ud_zi_k_6_1 na poczta kropka onet kropka pl (adres antyspamowy, usuń także "_")
"Nowa Kobieta chce być taka sama, jak Dawny Mężczyzna.
A może nawet jeszcze gorsza." Benjamin Hoff