Tako rzecze Zeus:
>> Pewien sklep internetowy zażądał ostatnio ode mnie kserowania
>> karty kredytowej i przesyłania odbitek. Postanowiłam upewnić się, jak
>> właściwie chroniona jestem przez ewentualną kradzieżą przez przechwycenie
>> danych karty w podobnych sytuacjach i wychodzi mi, że w ogóle. Czy
>> któryś z grupowiczów lepiej się znających na temacie mógłby mi streścić,
>> jak to wygląda naprawdę? Bo z lektury tego, co mBank ma na stronach,
>> wychodzi mi, że jeśli ktoś dostanie w łapy dane mojej karty
>> i ściągnie mi z niej choćby i całość limitu, to "ubezpieczenie" zwraca
>> mi z tego maksymalnie 150 euro. Przeczuwam, że się mylę, nie umiem czytać
>> albo nie rozumiem. Jak to jest w sytuacji, kiedy o wpadnięciu karty w obce
>> ręce człowiek zorientuje się nie natychmiast, ale, powiedzmy, dopiero przy
>> wyciągu?
> Nie chcesz ryzykowac - nie xeruj i nie wysyłaj.
> CHCESZ miec potem chcwile niepewosci czy dobrze zrobiłas, a czasami
> zastanawaic sie, czy dane karty ma juz kto inny - xeruj i wyslij.
> Ja jestem za pierwszym.

Jakby nie o to mi chodzi. Kwestia kserowania jest poboczna. Załóżmy, że
dany oszust już ma te dane, nieważne skąd. Co się dzieje w sytuacji, kiedy
na wyciągu (albo przy przypadkowym przeglądaniu operacji) odkrywam, że ktoś
pokorzystał sobie z mojej karty? Jestem zgubiona czy może jednak nie?

Saddie
--
|\ /|
,~~~>>";"<< Jesteś osobą, która wrzuca klucz francuski rozsądku
(____/ ) \ w tryby miłych marzeń. (W.W.)
Małgorzata Lewicka