W swoim krótkim życiu miałem przyjemność przeżycia na własnej skórze
trzech upadłości banków. Wychodzi na to, że jestem albo pechowcem, albo
jakimś ryzykantem, pewnie oba :)

W momencie upadłości żadnego z nich nie przebywałem w kraju z siedzibą
banku, anie nie miałem środków ponad limit gwarancji, więc subiektywne
porównanie ograniczy się do procedur związanych z odzyskiwaniem pieniędzy.


2008 - Kaupthing Bank, Islandia

Do odzyskania pieniędzy wystarczyło wysłanie listu, dla pewności
poleconego, z numerem klienta/konta, i numerem konta (za granicą), na
które mieli przelać pieniądze. Nie mam pojęcia, jak weryfikowali
poprawność i prawdziwość danych, ale pieniądze dotarły.
Koszt: to tyle co koperta i list polecony za granicę.


2013 - Ukio Bankas, Litwa

Tu było ciekawie - po tym, jak upadł bank, wyłączyli bankowość
internetową. Po tygodniu czy dwóch włączyli ją z powrotem, mocno
okrojoną - można było przelać pieniądze, gdzie się chce.
Super rozwiązanie, nie trzeba było nigdzie latać, nic wysyłać, nikogo
prosić, nic załatwiać.
Koszt: nic.


2015 - SK Bank, Polska

- zorganizowanie w Polsce osoby, która pójdzie w moim imieniu do BZWBK

- napisanie upoważnienia dla tej osoby

- potwierdzenie upoważnienia w ambasadzie na drugim końcu Tokio,
niedaleko spalarni śmieci

- wysłanie listu do Polski

- osoba upoważniona musiała iść do BZWBK kilka razy, bo personel na
widok upoważnienia wpadł w panikę :)

Koszt: około 6000 JPY ("notariusz" w ambasadzie + list)


Zdecydowanie rozwiązanie upadłości bankowej z Litwy najbardziej
przypadło mi do gustu :)


Tomasz Chmielewski
http://www.ptraveler.com