Dodatek i zasiłek pielęgnacyjny to nie to samo. Jakie różnice?

Przeczytaj także: Zasiłek pielęgnacyjny czy dodatek?

Fakt, że dodatek i zasiłek pielęgnacyjny bywają mylone, nie jest zaskoczeniem i wynika ze zmian wprowadzonych w przepisach. Przez lata za przyznawanie i wypłatę obu tych świadczeń odpowiadał ZUS. Dziś zajmuje się tylko dodatkiem, a zasiłek pielęgnacyjny to kwestia pozostająca w gestii urzędu właściwego dla miejsca zamieszkania wnioskodawcy.

Komu przysługuje dodatek pielęgnacyjny?

Regulacje wynikające z Ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu ubezpieczeń Społecznych ( Dz.U z 2017 r. poz. 1383, z późn. zm.) wynika, że wypłacany przez ZUS dodatek pielęgnacyjny przysługuje osobie, która:

• jest całkowicie niezdolna do pracy oraz do samodzielnej egzystencji albo
• ukończyła 75 lat.

Wyjątek stanowią renty socjalne, do których nie przysługują dodatki pielęgnacyjne, gdyż pobierającym takie renty, zasiłki pielęgnacyjne przyznają i wypłacają przeważnie ośrodki pomocy społecznej, więc nie robi tego ZUS.

Osoby, które ukończyły 75 lat, dostają dodatek pielęgnacyjny z ZUS „z urzędu”. Nie muszą składać żadnych wniosków gdyż po osiągnięciu odpowiedniego wieku ZUS sam rozpocznie wypłatę dodatku. Natomiast dodatek pielęgnacyjny przyznawany na podstawie orzeczenia lekarza orzecznika ZUS, jeżeli stwierdzi on całkowitą niezdolność do pracy i do samodzielnej egzystencji jest przyznawany „na wniosek” - żeby go dostać trzeba wystąpić z wnioskiem o jego wypłatę. Wniosek można złożyć w ZUS osobiście lub przesłać pocztą. Może to także zrobić opiekun lub osoba upoważniona przez pacjenta. Do wniosku należy dołączyć zaświadczenie o stanie zdrowia wystawione przez lekarza prowadzącego leczenie, dokumentację medyczną oraz inne dokumenty mające znaczenie dla wydania orzeczenia. Dodatek pielęgnacyjny jest każdego roku waloryzowany i od 1 marca 2019 roku wynosi 222,01 zł miesięcznie.

Na dodatek pielęgnacyjny nie mogą liczyć osoby, które mają już przyznany zasiłek pielęgnacyjny z gminy oraz te, które są w zakładzie opiekuńczo-leczniczym lub w zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym więcej niż dwa tygodnie w miesiącu.

Komu przysługuje zasiłek pielęgnacyjny?

Zasiłek pielęgnacyjny przyznaje się w celu częściowego pokrycia wydatków wynikających z konieczności zapewnienia opieki i pomocy innej osoby w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji.

Zasiłek pielęgnacyjny przysługuje:

• niepełnosprawnemu dziecku;
• osobie niepełnosprawnej w wieku powyżej 16 roku życia, jeżeli legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności;
• osobie niepełnosprawnej w wieku powyżej 16 roku życia legitymującej się orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, jeżeli niepełnosprawność powstała w wieku do ukończenia 21 roku życia;
• osobie, która ukończyła 75 lat.

Zasiłek pielęgnacyjny nie przysługuje:

• osobie uprawnionej do dodatku pielęgnacyjnego;
• osobie umieszczonej w instytucji zapewniającej nieodpłatnie całodobowe utrzymanie;
• jeżeli członkowi rodziny przysługuje za granicą świadczenie na pokrycie wydatków związanych z pielęgnacją tej osoby, chyba że przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego lub dwustronne umowy o zabezpieczeniu społecznym stanowią inaczej

Od 1 listopada 2019 r. wysokość zasiłku pielęgnacyjnego wynosi 215,84 zł miesięcznie.