Rentowność obligacji dziesięcioletnich w dół

Przeczytaj także: Sprzedaż obligacji skarbowych VI 2012

Spadek rentowności polskich dziesięcioletnich obligacji skarbowych trwa od niemal półtora roku. W lutym 2011 roku sięgała ona 6,4 proc., by w lipcu 2012 roku zejść poniżej 4,9 proc., co oznacza zniżkę o prawie jedną czwartą. Tendencji tej nie zakłóciło zamieszanie związane z kłopotami najbardziej zadłużonych państw strefy euro i związana z tym ucieczka inwestorów od ryzykownych aktywów. A za takie w tym czasie mogły z pewnością wśród inwestorów zagranicznych uchodzić nasze papiery dłużne. Nie wpłynęły też na nią niekorzystnie silne wahania wartości naszej waluty, czyli ponad 15-proc. jej osłabienie wobec euro w okresie od czerwca do listopada 2011 roku i późniejsze, sięgające 12 proc. umocnienie, trwające do marca 2012 roku.

Przyczyn atrakcyjności polskich obligacji można upatrywać w kształtowaniu się tendencji inflacyjnych oraz polityce pieniężnej. Trzecią, pochodną tych dwóch pierwszych, jest utrzymująca się różnica między rentownością papierów skarbowych takich państw jak Niemcy, Szwajcaria, Stany Zjednoczone, a naszymi obligacjami. W sporej mierze różnica ta wynika także z ucieczki od ryzyka, w wyniku której silny popyt na obligacje tych państw powoduje spadek rentowności ich papierów dłużnych, w skrajnych, choć coraz częściej pojawiających się przypadkach, nawet poniżej zera.

Przejściowo można było dostrzec perturbacje związane z inflacją i stopami, co potwierdza tezę o ich decydującym znaczeniu dla tendencji na rynku naszych obligacji. Nasilenie się zjawisk inflacyjnych jesienią 2011 roku i reakcja banku centralnego zacieśniające politykę pieniężną, spowodowały wzrost rentowności polskich obligacji pod koniec 2011 roku.

Cykl podwyżek stóp przez Radę Polityki Pieniężnej zbiegł się w czasie z zupełnie odmiennymi działaniami władz monetarnych większości krajów rozwiniętych, w tym Europejskiego Banku Centralnego. W efekcie różnica między wysokością stóp procentowych w Polsce i strefie euro sięgnęła 4 p.p. Te utrzymujące się od dłuższego czasu i rosnące dysproporcje skłaniają zagranicznych inwestorów do wykorzystywania mechanizmu zwanego carry trade, wykorzystującego te różnice. Najogólniej rzecz biorąc polega on na kupowaniu papierów skarbowych państw o wysokich stopach procentowych za waluty krajów, gdzie stopy są o wiele niższe. O ile wcześniej do tych ostatnich należał jen i dolar, to po niedawnej obniżce stóp procentowych przez EBC, dołączyć mogło do tej grupy także euro.