Użytkownik "Mariusz Drabak2" <m...@m...net.eu> napisał w
wiadomości news:gki1cc$io$1@nemesis.news.neostrada.pl...
> Znów odwołuję się do Was. Jednej rzeczy nie mogę zrozumieć. W czasach
> kryzysu rzady dodrukowuja pieniądze. Zastanawia mnie dlaczego wszystkie
> tak robią.
> Dlaczego żaden kraj nie chce powiedzieć. nasza waluta jest mocna. Nie
> drukujemy pustego pieniądza. Mamy parytet x% na skóry niedzwiedzi, albo
> co tam chcecie.
> Wyczytałem, różne arg. ale sa one albo dziwaczne i nielogiczne, albo
> logiczne tzn. bo tak wszyscy robią i taka moda teraz jest.
>
> Tak jest np. z frankami szwajcarskimi. Wydaje się, że po takim
> drukowaniu dolarów ludze powinni uciekać od tej waluty a tu nic.
> Czy nie moglibyśmy jako Polska powiedziec. Hej u nas nie drukujemy już
> złotówek możecie spokojnie lokować w nasza walutę. Jak na garbatego to
> prosto się trzyma. Może złotówka nie jest cacy ale lepsza niz dolary.


Tyle że wyborcami nie są zagraniczni inwestorzy ale polski lud (W US lud
amerykański a w Szwajcarii lud szwajcarski, ale nigdy zagraniczni
inwestorzy!)
Tak więc słowo klucz do Twojej zagwozdki brzmi: DEMOKRACJA.

Kto podejmuje decyzję o zwiększaniu podaży pieniądza?
Władza.

Jaki jest cel władzy?
Utrzymac się przy władzy.

Jak utzrymuje się władzę w systemie demokratycznym?
Pokazując ludowi doraźne efekty.

Jak najszybciej pokazać doraźne efekty w czasie kryzysu?
Dodrukować pieniądza i zwiększyć chwilowo popyt.
(władza długim terminem nie zaprząta sobie głowy. W długim terminie u władzy
będzie kto inny, więc co to ich obchodzi.)

Efekt jest taki, że recesja zostanie odsunięta na kilka miesięcy, ale jak
przyjdzie, to ze zdwojoną siłą.
Potem zastosują kolejne doraźne środki i znów powiększą śnieżną kulę. I tak
aż do wyborów.
W demokracji horyzont czasowy jakichkolwiek działań jest równy CO NAJWYŻEJ
okresowi kadencji.
A po nas choćby potop.

Celem zwiększenia podaży pieniądza jest tylko i wyłącznie pobudzenie popytu.
Popytu na kredyt.
Ale to własnie rozbuchany kredyt doprowadził do tego burdelu.
Więc burdel nakręcamy jeszcze bardziej.

...i na chwilę odsuwamy zapaść.
Im dłużej odsuwamy zapaść, tym bliżej jesteśmy katastrofy.

Cukierki z nieba lecą, lud się cieszy, Keynes triumfuje!