Użytkownik "Eneuel Leszek Ciszewski" <p...@c...fontem.lucida.console>
napisał w wiadomości news:fs1f7a$6ib$2@flis.man.torun.pl...
>
> "kashmiri" fs1ag3$lvk$...@n...interia.pl
>
>> > Preferowana przez analfabetów? :)
>
>> Nie, przez słowniki.
>
> To jakieś novum. ;) Możesz powołać się na taki słownik? :)

Żebym to teraz miał! Było to z 15 lat temu. Ale - jeśli mnie pamięć nie
myli - była sobie książeczka pt. "Gdzie postawić przecinek?" Coś mi majaczy,
że to tam.
(Sorki za pytajnik w cudzysłowie :P ).




>> Nie rozumiem. Gdzież to musiałeś forsować polskie cudzysłowy (" ") i
>> myślniki (-) i pewnie jeszcze pauzy (-)? Były w użyciu odkąd sięgam
>> pamięcią!
>
> Właśnie były -- niepolskie cudzysłowy i dywizy w miejscu myślników. :)

Zaraz spróbuję jeszcze raz - wiadomość "równoległa" do tej.


>> A co do kropki, to jeżeli w cudzysłowie ujęte jest całe zdanie, kropkę po
>> tym zdaniu też można zamknąć - analogicznie jak zamyka się
>> wykrzyknik/pytajnik należący do cytowanych słów: "Stać!", "Kto to?"
>
> Można, ale nie w polskim języku. :)

Oj, zajrzyj do książeczki "Gdzie postawić przecinek?"...


>> > Częściowo nawet udało się mi usunięcie stopniowania czasowników
>> > (biegnę bardzo; dziękuję bardzo) oraz wzmacnianie tego, czego
>> > nie można wystopniować (bardzo możliwe).
>
>> Bardzo słusznie.
>
> A tego akurat nie udało się mi sforsować...
> Niektórzy (nawet mocni w języku) brali mnie w obronę, ale w końcu
> obowiązkiem jest 'biegać', zamiast 'bieganie' i 'bardzo możliwe'
> funkcjonuje, niczym 'być bardziej w ciąży'. ;)

Owszem, używanie bezokolicznika uchodzi za germanizm. Jednakże ja bym
ośmielił się nie zwalczać tej formy, ponieważ dokładnie w ten sposób języki
się rozwijają. Wpływy sąsiednich języków. To po pierwsze. A po drugie,
nominalizacja bezokolicznika jest zjawiskiem powszechnym w innych językach
indoeuropejskich - germańskich, romańskich, indyjskich. Prawda, nie miałeś
jej w sanskrycie, ale we współczesnym hindi jest najzupełniej poprawna.


> Natomiast przemyciłem cudzysłowy jednociapkowe, choć są zastrzeżone
> po cichu do czegoś innego niż do tego, do czego ja je zazwyczaj
> wykorzystuję. :)

A do czego je WYZYSKUJESZ?
Nie żebym się czepiał ;)


> Gdy forsowałem cudzysłowy (,,...'') i myślniki (--) za sobą miałem całą
> masę ludzi wspierających mnie po cichu i czasami głośno. :) No i zawsze
> obaawiałem się, że pewnego dnia ci ludzie zaprotestują przeciwko ,,moim''
> ('...') cudzysłowom, ale jakoś uznali je, :) choć w typografii są mocni.

Używane są powszechnie w tekstach angielskich.
Też powinny być "polskie" (tzn. "drukarskie", nie "proste").
A bardziej mi podobają się cudzysłowy francuskie ("łapki").



>> > Co do kropki i cudzysłowu -- wątpliwości żadnych nie ma.
>> > Kropki powinny być dwie (jedna przed ciapkami i jedna po)
>> > więc z jednej zrezygnowano. :)
>
>> Jest pewna reguła, ale byłoby to tak OT, że nie będę jej pisał. Zresztą
>> akurat w sprawie kropki+cudzysłowu dopuszcza się pewną dowolność.
>
> Nie dopuszcza się. W polskim nie dopuszcza się.
> Weź dowolną książkę (może akurat nie autorstwa M. Rakowskiego) ;) ale
> jednak dowolną. Weź też jakiś tekst z polszczyzny z niedawnych (trzech?)
> lat...

Nie lepiej coś starszego, z lat 70.-80., kiedy wydawnictwa jeszcze
zatrudniały polonistów?



>> > Zagadka -- które zapisy z poniższych są poprawne?
>> >
>> > Powiedział -- ,,Ala ma Asa!''.
>> > Powiedział -- ,,Ala ma Asa''.
>> > Powiedział: Ala ma Asa.
>> > Powiedział: tamta Ala ma Asa.
>> > Powiedział: Tamta Ala ma Asa.
>> > Powiedział: Tamta Ala ma Asa!
>> > Powiedział: Tamta Ala ma Asa!.
>
>> Powiedział: "Ala ma Asa".
>> - Ala ma Asa - powiedział. - Od wczoraj.
>
> Bo Ala zawsze jest pisana wielką literą. Ale ;) co wówczas, gdy
> nie Alę ustawimy na początku cytowanej wypowiedzi, lecz coś innego?
> I co wówczas, gdy tę wypowiedź zamykamy wykrzyknikiem a całe zdanie
> kropką, zaś cudzysłów nie jest wskazany z uwagi na inne sposoby
> wydzielania treści cytowanej? :)

Z tego, co pamiętam, mowę niezależną wydziela się albo cudzysłowem, albo
pauzami
Pomijam tu niektóre teksty poetyckie/literackie: licencia poetica.

[ciach]


>> PS. Czy mogę z powrotem zacząć używać łączników (-)? Pisanie myślników
>> (-) i
>> pauz (-) jest męczące...
>
> Nie wiem, czy zauważyłeś, że piszesz tylko dywizy/łączniki.
> Być może dlatego, że w tym kodowaniu trudno o inne znaki,
> chyba że się stosuje notację taką, jak moja -- ,,'' i --. :)
>
> BTW -- raz też zaprotestowałem przeciwko ,,wyliczaniu'' po dwukropku, gdy
> wyliczane były tylko dwa elementy. Ktoś dowcipny coś zaczął marudzić
> o doprecyzowaniu ;) i uznałem, że chyba gra nie jest warta świeczki. :)


Pytanie: czy nadmierne regulowanie języka nie jest w jakiś sposób zabijaniem
go? Czy wolno, żeby język pisany odzwierciedlał mówiony? Czy też pewnych
rzeczy napisać nie wolno, bo są "niepoprawne" - choćby 35 milionów osób tak
mówiło?
Jeszcze w latach 60. aktorzy musieli wymawiać "ł" podniebienne, "kresowe"
(czy jak mu tam); teraz to brzmi pretensjonalnie. Za kilkanaście lat
poloniści pogodzą się, że słowa: "Afryka", "matematyka", "grafika" -
akcentuje się zgodnie z językiem polskim, nie łacińskim. Że "się" coraz
częściej może stać po czasowniku. Że zdania nie muszą być sematycznie
spójne - w niespójności też jest piękno...


Sprawdzam myślniki i pauzy w oddzielnym poście pod spodem.