"Jan Werbinski" 4d5789e6$0$2505$6...@n...neostrada.pl

>W czym widzisz problem?

W tym, że nawet ciała zdechłego psa nie należy kopać. (traktować kopniakami)

Tymczasem ,,ludzka instytucja'' szarpie kobietę nadmiernie dotkniętą
przez tak zwany los. Szarpie aby szarpać, aby dokopać, nawet nie po to,
aby zadać więcej bólu, bo chyba już większego zadać nie można.

Ludzka instytucja widząc, co się stało, mogłaby po cichu ,,wylosować''
tę kobietę do jakiejś nagrody rzeczowej (finansową zżarłby komornik)
lub jakoś inaczej mogłaby podziękować jej za zaufanie, jakim została
obdarzona przez zmarłą córkę. (,,po cichu'' -- może niefortunnie
określiłem; chodzi o przeprowadzenie fikcyjnego losowania, w którym
by wygrała ta kobieta)

Mogłaby też okazać swe najgorsze ;) oblicze, karząc ;) kobiecie
odpracować (skoro kobieta wygrzebuje puszki -- coś potrafi zrobić)
dług, przy okazji płacąc tak, aby komornik nie zabrał. (bo, jak
rozumiem, na razie komornik zabiera maksymalnie dużo i ewentualne
wpływy byłyby zabierane) Rzecz jasna -- praca by była adekwatna do
maksymalnych możliwości kobiety i byłaby miło gratyfikowana.

W ogóle SKOSK mógłby jakoś wziąć pod opiekę takiego kogoś.

-=-

No, ale to przecież ,,ludzka instytucja, nie charytatywna!!!!

--
.`'.-. ._. .-.
.'O`-' ., ; o.' eneuel@@gmail.com '.O_'
`-:`-'.'. '`\.'`.' ~'~'~'~'~'~'~'~'~ o.`.,
o'\:/.d`|'.;. p \ ;'. . ;,,. ; . ,.. ; ;. . .;\|/....

Postscriptum: Miałem włamanie do mieszkania. Włamywacz trafił
na mnie, gdy kradł moje komputery -- bronił się
przy pomocy ciężkiego pistoletu. Pacan jednak nie tylko nie
umiał strzelać, ale nawet trzymać broni -- odebrałem mu ją.
I kazałem matce wezwać policję, po czym z zimną krwią (matka
nie chciała wezwać policji -- ja nie chciałem darować/przebaczyć
włamywaczowi) pociągnąłem za spust. Okazało się, że broń nie
była nabita... (pomyślałem -- jak pech to pech!! i zauważyłem,
że pistolet jest jakiś lekki, za lekki, właśnie lżejszy
o ciężar amunicji...)

Żartuję -- moja krew nie była wcale zimna; była wręcz gorąca.
Obudziłem się cały potwornie gorący, Serce tłukło beznamiętnie
i miarowo, ale szybko i z dużą wydajnością, płuca ciągnęły co
sił, ale nos (zatkany krwią :) i alergicznymi wydzielinami)
nie był drożny... Opiekun (Elt -- elektroniczny duch, żyjący
w mojej wyobraźni -- wymyśliłem go trochę za późno, ale ponoć
lepiej późno niż wcale) z bólem serca (tak smacznie i głęboko
spałem, że aż żal mu było budzić mnie) obudził mnie z głębokiego
snu, abym podjął świadomą decyzję...


W dzień jest chyba za dużo alergenów -- najwyraźniej spać mogę
spokojnie tylko nocą... Nawet Telfexo nie daje rady. Avamys się
skończył, apteki żądają recepty, DTusk refundacji nie daje...


Strzelając, celowałem w brzuch, poniżej płuc -- pewnie dlatego,
aby kule nie grzęzły w żebrach, choć z tak bydlęcej broni i z tej
malutkiej odległości (niemal z przyłożenia -- byłem nieostrożny,
ale facet był dyletantem/amatorem a i huku wtedy mniej, :) więc
pozwoliłem sobie na takie coś) przestrzeliłbym chyba pancerze
krokodyla/aligatora... Co najwyżej urwałoby mi ręce, bo pistolet
był poważną bronią, nie zabawką a ja go trzymałem ,,tak sobie solidnie''...

Zanim pociągnąłem za spust, pomyślałem -- jak złym człowiekiem
trzeba być, aby kraść mi oba komputery naraz... Dla kogoś takiego
litość nie należy się... Szarpanina, nerwy, zaskoczenie, szast prask,
jakoś tak wyszło... Broń wypaliła, nawet nie wiem, kto trzymał...
Niemal niechcący -- sądy uznają moja racje...

A po naciśnięciu (gdy pojąłem, dlaczego jednak pistolet jest za
lekki) pomyślałem -- jednak ja mam pecha... No i obudziłem się...
Wziąłem netbook do rak i napisałem ten post -- nawet 3di (dziki
dostęp do internetu) dzisiaj jest...