On 6 Sie, 23:03, "Mariusz J..." <m...@N...gazeta.pl> wrote:
> oto co znalazlem na jego blogu
>
> Jaką pozycję w kontraktach futures na WIG20 ma &#8220;grubas&#8221;
> Ostatnio sporo się mówi o dużej koncentracji otwartych pozycji na rynku
> futures WIG20. W rekach jednego pojedynczego podmiotu znajduje się aż 35-45%
> wszystkich otwartych pozycji. Wszyscy jednogłośnie uznali, iż ów
&#8220;grubas&#8221; ma
> długie pozycje. Jakoś nikt nie bierze pod uwagę, że może być na odwrót. Ja
> nie wiem jak jest. Ale warto zastanowić się, czy aby na pewno &#8220;grubas&#8221;
> trzyma długą stronę rynku. Wyobraźmy sobie taką oto sytuację:
> 1. Grupa funduszy hedgingowych zapragnęła gry na spadek cen polskich akcji.
> Wszyscy wiemy jak trudno przeprowadzić krótką sprzedaż akcji na warszawskim
> parkiecie. To droga przez mękę. Brak chętnych do pożyczenia akcji, które
> następnie można by krótko sprzedać by zarabiać na spadku cen.
>
> 2. Ale od czego są banki inwestycyjne takie jak Goldman & Sachs czy też JP
> Morgan Chase? Klienci tych banków (czyli właśnie fundusze hedgingowe) mogły
> zwrócić się do swojego banku z prośbą &#8220;Zaoferujcie nam jakiś produkt
> umożliwiające zarabianie na spadających cenach akcji w Polsce&#8221;.
>
> 3. Bank z wielką radością przygotowuje odpowiedni produkt. Jest to produkt
> polegający na tak zwanym spread bettingu. Bank umawia się ze swoim klientem,
> iż klient może wirtualnie sprzedać akcje płynnej spółki (na przykład PKN,
> TPSA, czy też KGHM), a stroną kupującą będzie bank.
>
> 4. Bank i klient banku zawierają więc zakład. Jeśli ceny akcji na WGPW będą
> spadać, to klient będzie zarabiać, a bank będzie tracić. Gdy zaś ceny akcji
> będą szły w górę, zarabiać będzie bank a tracić klient. Rozliczenie rzecz
> jasna każdego dnia mark-to-market.
>
> 5. Bank nie chce jednak ponosić ryzyka. Dlatego też zabezpiecza się przed
> spadkiem kursów akcji otwierając krótka pozycję w kontraktach futures. W ten
> sposób jego zarobek zostanie ograniczony tylko do pobranej marży od
> wykonanych przez jego klienta transakcji. 6. Mając sprzedane kontrakty
> futures nie ma żadnego ryzyka. Jeśli bowiem ceny akcji będą spadać, to bank
> będzie wypłacać zyski klientowi, ale w tym samym czasie będzie osiągać zyski
> na spadku kursu kontraktów FW20. Gdy zaś ceny akcji będą szły w górę, bank
> będzie otrzymywać płatności od klientów (którzy wtedy tracą), sam zaś będzie
> tracić na zwyżce kursu kontaktów FW20. Proste rozwiązanie.
>
> Pojawia się pytanie - czy tak właśnie funkcjonuje ten układ? Śmiem
> twierdzić, że tak właśnie jest. Pojawia się drugie pytanie - jak długo mogą
> uzupełniać depozyt klienci banku? Jeśli w pewnym momencie klienci banku
> skapitulują i zamkną krótkie pozycje (wirtualne) w akcjach otwartych
> przeciwko bankowi, wtedy bank również będzie musiał zamknąć swoje krótkie
> pozycje FW20, które są jedynie hedgingiem. Gdy znikną długie pozycje w
> akcjach, bank musi zamknąć krótkie pozycje futures, aby nie ponosić ryzyka.
> Mogę sobie wyobrazić, co by się stało, gdyby do takiej kapitulacji doszło.
> Odkupienie 40-45 tysięcy kontraktów FW20 może nie być takie proste &#8230; a jeśli
> już, to z pewnością musiałoby to znacząco podmieść ceny kontraktów w górę.
> Ciekawe &#8230; czy to tylko moja fantazja, czy może jednak na naszych oczach ktoś
> wyciska klientów wspomnianego banku &#8230;
>
> --
> Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl ->http://www.gazeta.pl/usenet/



ta teoria nie ma racji bytu