On 2018-12-30, J.F. <j...@p...onet.pl> wrote:

[...]

>> Bo nie mam z czego? Idea brania kredytu jest taka,
>> że bierzesz go bo Cię na coś nie stać. Są jakieś ekstremalnie
>> rzadkie przypadki brania kredytów w innych sytuacjach, ale
>> poprzestańmy na tym głównym.
>> [...]
>
> Ale tez wartosc pieniadza zmienia sie w czasie.

I dlatego w ogóle idea kredytu na 30 lat działa.
Bo jest jakieś założenie że nawet jak teraz bierzesz
ratę na X swoich możliwości, to za te 10-15 lat,
będziesz miał większe możliwości i jest spora szansa
że procentowo ten kredyt w tak długim okresie powinien
mieć coraz mniejszy udział procentowy budżecie domowym.

Wynagrodzenie przeciętne w 2007 to było 2691,03 brutto,
a w 2017 to już jest 4271,51 brutto, a za kolejnych
10 lat będzie to jeszcze lepszy wskaźnik.

> Wiec kredyty 30-letnie trudno porownac.

A hipotetyczne wartości przyszłe to niby łatwiej? :)

> Chyba ze ... rata jednego stale nizsza od drugiego.

No niestety tak nie ma i nigdy nie będzie.

> Moze z jednym wyjatkiem - jakby tak wibor skoczyl i nagle wiekszosc
> obywateli bylo zagrozonych, to by pewnie jakas ustawe przepchneli.
> A frankowiczow widac za malo ... albo PIS czeka na dobry moment,
> przed wyborami :-)

Tak się nie stanie, żadnego państwa nie stać na taki manewr. :)

>> Czyli nie każdy może.
>
> No, jest jeszcze kwestia refinansowania.

Ale to przecież nie likwiduje odsetek, tylko zmienia
adresata tychże.

> Mozna zmienic kredyt na lepszy.

Nie ma szans, marże od 2012 podskoczyły znacznie
i np. PLNów na takich warunkach już nie dostanę
(mam 1.2% marży). Najlepsze oferty obecnie są
chyba w okolicach 2%.

A marże z 2007 jakie np. mój kolega dostał to była
chyba 0.8%, więc to już w ogóle bajka. Takie są nie
do ugrania i jeszcze długo nie będą. :)

> A frankowicze stracili te mozliwosc.

Ale to nie jest jedna jedyna możliwość "co zrobić
z mieszkaniem".

> Aczkolwiek - jak wibor poleci, to lepszych nie bedzie.
> Za to byc moze bedzie mozna przewalutowac na franki :-)

Ja bym z chęcią przewalutował "na franki" teraz.
W ciemno. Ale niestety takie możliwości są zablokowane
bo wystarczająco wiele osób zrobiło wrzawe medialną
jakie to kredyty walutowe złe i niedobre.

>> Nie. Piszesz raz o sobie (sprzedawca MI obiecywał) potem ekstrapolujesz
>> własne wierzenia na temat na ogół. Piszesz raz o ludziach których nie było
>> stać na kredyt w PLN, a potem ekstrapolujesz ich sytuację na ludzi
>> których było stać, ale wybrali "większe".
>
> A sprzedawca obiecywal caly czas.

Sprzedawca nic nie obiecywał, to tylko nadużycie jakie stosuje
mój współdyskutant.

>> I na koniec nie rozumiesz czym jest szacowanie ryzyka i masz pretensje
>> do świata że w danej sytuacji rynkowej, jaka była przed 2008 bardziej
>> opłacalne były te bardziej ryzykowne produkty.
>
> Biorac pod uwage, ze ponoc sporo tych kredytow jest splacanych, to
> banki jedna dobrze oszacowaly ryzyko.
> Oczywiscie swoje, nie klienta :-)
> Tylko nie przewidzieli mozliwych wyrokow sadow.

Czyli nowej interpretacji prawa.
A potem się dziwią ludzie że CHF drożeje, skoro
inwestorzy wychodzą z naszego kraju zrażeni bananowym
podejściem do tworzenia i interpretacji prawa.

> Gdzies na to nalozyla sie rekomendacja S i zwiekszone wymogi ... swoja
> droga, chyba trzeba KNF pochwalic, w USA zmiejszyli wymogi i zrobili
> kryzys.

A było w artykule który Budzik podesłał.
I swoją drogą wygląda na to że ludzie z 2008 roku musieli
wg tej rekomendacji mieć najpierw przedstawione oferty
w PLN. Czyli zakładając że banki postępowały zgodnie z rekomendacją,
widać gdzie można wsadzić argumentację że "nie mieli". :)

[...]

>> Można np. wynając a samemu przeprowadzić się do większego
>> (skoro potrzebne) - też na wynajmie, lub (jak stać) to
>> na kolejnym kredycie.
>
> Nie stac. Frankowicz ma za duze dlugi i banki odmowia kolejnego
> kredytu.

Ale to wysokość rat wpływa na zdolność, a nie wysokość długu
"in total". No i nadal - może swoje wynająć, a samemu wynająć
odpowiednio większe/mniejsze/tańsze (bo np. pod miastem),
przez co dokłada tylko różnicę w cenie, ale unika wszelkich
kosztów około-notarialnych i około-kredytowych jakie
towarzyszą zmianie mieszkania.

Ja te koszty, o ile dobrze pamiętam, miałem na poziomie > 10k,
sama prowizja za nowy kredyt to było ponad 8 tys zł, a w grę
wchodził jeszcze przecież notariusz, opłaty sądowe itp.
A gdzie w tym jeszcze wykończenie?

Jeśli różnica między "większym wynajętym" a obecnie spłacanym
będzie się mieściła w 500 zł (a sądzę że to jest spokojnie do
ugrania), to na samym najmie można jechać prawie dwa lata
i spokojnie można czekać na dobry moment na przewalutowanie.

I przy kredycie trzeba mieć 20% kapitału w gotówce odłożone,
więc to jeszcze dodatkowe środki, które frankowiec-chytrusek
musi mieć do dysposyzji by w ogóle mówić o kupnie drugiego
mieszkania.

Widać z tego jasno, że jak ktoś myśli o zmianie mieszkania
to musi być w stanie odłożyć (teraz) naprawdę sporo kasy,
więc te wszystkie "a jakbym nie miał CHF, tylko PLN,
to mógłbym zmienić" można sobie w buty włożyć.

Aby odłożyć takie 60 tys. (20% od mieszkania wartości 300 tys)
to odkładanie 300 zł / m-c zajęło by 200 miesięcy, czyli ponad
piętnaście lat. Więc jeśli faktycznie różnica w racie na
poziomie 100-200, czy nawet 300 zł miesięcznie między PLN
a CHF stanowi przeszkodę na odłożenie kapitału,
to jest to tylko wymówka i bajeczka, i tak należy
to traktować.

I to jest to co ja bym zrobił, jakbym się znalazł w takiej
sytuacji. I zresztą moje obecne mieszkanie też już wynajmowałem,
dzięki czemu sfinansowałem sobie jego remont, a sam na rok
przeniosłem się do rodziny, żeby zbudować sobie troszkę kapitału
i finansowo trochę odetchnąć.

Jak ktoś jest życiowym niedasistą, to nie poradzisz,
bo taka osoba będzie tylko przeszkody widzieć.

--
Wojciech Bańcer
w...@g...com