W dniu 2016-11-02 o 12:48, Olin pisze:
> http://wyborcza.pl/7,75398,20918686,nowy-zarzad-bank
u-pocztowego-zamowil-msze-w-licheniu-pracownicy.html

[...]wyborcza.pl[...] i wszystko jasne...

> [...] Mówili, że nie życzą
> sobie, aby ktoś się za nich modlił - mówi jeden z pracowników.

Albo są niewierzący, albo wierzący. W tym pierwszym przypadku powinno
być im to dokładnie wszystko jedno, w tym drugim powinni byli być za.
Kto może być przeciw?

> Z
> zaproszenia na nabożeństwo można się dowiedzieć, że chętni sami zapłacili
> za dojazd i ewentualny nocleg. Mimo to pomysł oburzył niektórych
> pracowników.

Których? Tych, którzy skorzystali z zaproszenia i pojechali
_dobrowolnie_, _za swoje_, czy tych, którzy nie pojechali?


> Od
> innych pracowników usłyszałem, że nie życzą sobie, aby ktoś odprawiał mszę
> w ich intencji.

O tych już było.

> - Nie słyszałem, aby ktoś się wybierał na mszę.

No, przecież nikt nikogo nie zmuszał.

> Zamiast tego ludzie
> żartowali, że niedługo będziemy się w pracy modlili albo że będzie jakaś
> weryfikacja wyznania.

Jakieś podstawy? Przecież uczestnictwo było DOBROWOLNE!

> To tylko żarty, ale one są podszyte obawami, na jakie
> jeszcze pomysły wpadnie zarząd. Poprzedni prezesi byli świeccy i nie
> wychodzili z takimi propozycjami - dodaje pracownik.

Takimi nie, bo byli nie tyle świeccy, co wojująco ateistyczni. Nie
jestem pracownikiem Poczty, ale z relacji pracowników wiem, że różnica
polegała na tym, że ówczesne propozycje nie były dobrowolne ale za to
opłacane ze środków publicznych.