On 5 Lut, 07:30, witek <w...@g...pl.invalid> wrote:

> Jeśli ty jako obywatel polski mieszkający od 70 lat za granicą
> przepiszesz swój dom stający za granicą, swojemu synowi mieszkającemu za
> granicą, który nawet nie wie gdzie polska leży, to fiskusowi należy się
> od tego podatek.
> Tylko i wyłącznie z jednego powodu. Że twój syn jako potomek obywateli
> polskich z mocy prawa posiada obywatelstwo polskie.

Bez obawy. "Twój syn" nie zapłaci podatku, ponieważ należy do I grupy
podatkowej, a ta, jak wiadomo, ma wakacje podatkowe.

A tak poważnie, to z literalną wykładnią tego przepisu bym nie
przesadzał. Tekst ustawy powstał w 1983 roku i na tle tamtych realiów
rozpatrywałbym jego treść. Wówczas Obywatele mieszkali wyłącznie w
kraju, ewentualnie za zgodą władz, zagranicą. Kto bez zgody władzuchny
zwiał, mógł byc tegoż obywatelstwa pozbawiony i wymykał się
przepisowi, bezskutecznemu zresztą w tej sytuacji. Ówczesny obrót
prywatnoprawny z zagranicą był praktycznie zerowy, z czego ustawodawcy
zdawali sobie sprawę. A jeśli nawet ktoś cos komuś przekazywał, to
trzymał język za zębami. Aktualnie obowiązują DTA i to one kształtuja
obowiązki podatników z elementem międzynarodowym. Obywatelstwo jako
kryterium powstania oboiązku podatkowego jest tam na ogół (umowy
modelowe OECD) na przedostatnim miejscu.