Cześć,
Wpisując PIN pomyliłem przycisk i bankomat Pekao mi ją połknął . Na drugi
dzień przychodzę do ich banku, kładą mi ją przed nos, wypisuję protokół
odbioru i podpisuję się jak w dowodzie osobistym który okazałem. Panienki aż
zapiszczały bo na karcie se wykaligrafowałem imię i nazwisko w sposób nie do
odrobienia nawet dla mnie (w każdym razie nie z pamięci). Dostałem jeszcze
dwie szanse po czym odebrano mi kartę na amen.
Po co ta brednia z podpisem? Nie dość że na tym świstku trudno coś zwykłym
długopisem napisać bo papier jest śliski to tasiemkowy format nie daje szans
na zmieszczenie zwykle "portretowego" podpisu (chyba że techniką
laserową).Jedyne co można to umieścić tam imię i nazwisko i to bardzo
klaustrofobicznie a więc nienaturalnie. Poza tym do cholery czy ja muszę
regularnie ćwiczyć swój charakter pisma żeby się posługiwać kartą
elektroniczną?
Jedyne wyjście to walnąć kilkanaście krzyżyków ze spacjami które zapamiętam
jako liczbę binarną. Z jednej strony chroni mnie tradycja - krzyżyk był
przez wieki akceptowany, z drugiej - tasiemka kojarzy się z kodem
węzełkowym, z trzeciej zaś będzie to podpis elektroniczny:-)))

PIN wpisałem źle tylko raz i po zorientowaniu się palnąłem odruchowo w
przycisk "zatrzymaj" (operację - mniemałem) ;-(
Nie ma czasem przycisku do zerowania konta albo (w holenderskiej wersji)
do autanazji?

Swoją drogą nie zaszkodziłoby dawać z kartą schemat funkcji bankomatowych
albo umieścić go w Internecie. Jeśli przyjdzie komuś po raz pierwszy
zakładać lokatę to narazi się na drwiny że pomylił bankomat z automatem do
gry. Kilka lat zabrało ludziom posługiwanie się złotym skróconym o cztery
zera ale kartę otrzymują sami geniusze...