totus <t...@p...onet.pl> napisał(a):


W Twoich wywodach dotyczących tzw. emerytury państwowej jest dużo emocji ale
niestety nie ma w nich żadnych konstruktywnych treści.
Powtarzam: wydatki państwa na świadczenia emerytalne to ok. 189 miliardów zł
rocznie.
Nie ma żadnego innego sposobu sfinansowania tych wydatków niż bieżące składki
płacone przez pracujących i dopłacanie brakującej kwoty z budżetu, która
pochodzi ze zwiększania długu publicznego.

Twoja teza o wspieraniu rodziców przez dorosłe i pracujące dzieci jest
generalnie słuszna ale nie zastąpi ona obowiązującego systemu bo jest to
niemożliwe.
Przecież osoby będące obecnie na emeryturach nabyły prawa do świadczeń
emerytalnych po kilkudziesięciu latach pracy więc nie można ich tego pozbawić.

Natomiast zgadzam się generalnie z Twoimi tezami mówiącymi, że społeczeństwa
krajów rozwiniętych nie mogą żyć bez końca na kredyt i utrzymywać wysoki
poziom dobrobytu poprzez zadłużanie następnych pokoleń.
Tylko, że nie chodzi tutaj tylko o problem emerytur ale ogólnie o życie przez
całe dziesięciolecia ponad stan gdy wydaje się więcej niż się zarabia.

Zwróć uwagę, że problem zadłużenia dotyka największe potęgi ekonomiczne świata
za wyjątkiem Chin.
Społeczeństwa tych krajów żyją sobie beztrosko ponad stan bo uważają, że rządy
są od tego by im to zapewnić.


--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/