Kris <k...@g...com> writes:

> "Zawarta z bankiem umowa nosi znamiona kredytu indeksowanego do waluty
> CHF. Praktyki tej dokonano na podstawie abuzywnych (niedozwolonych)
> postanowień umownych zakładających przeliczenie kwoty udzielonego
> kredytu zgodnie z kursem swobodnie ustalanym przez bank.

Pomijając to, czy "analiza" ma sens czy też nie, to w ogóle nie dotyczy
samej istoty kredytów w walucie obcej, a tylko sposobu przeliczenia
kwot. W szczególności kurs sprzedaży waluty był znaną zdradą, ale
zostało to załatane w taki sposób, że można spłacać kredyt w walucie
kredytu. Zakup waluty przez bank był operacją jednorazową praktycznie
po podpisaniu umowy, trudno tu mówić o jakichś niespodziankach (choć
niekoniecznie musiała to być "uczciwa cena").

> Należy zauważyć, iż na podstawie postanowień umowy bank przedstawia
> zadłużenie kredytobiorcy w walucie obcej, nie w walucie, którą
> udostępnił konsumentowi (PLN).

No ale jednak zgodnie z umową bank udostępniał kredytobiorcy walutę
obcą. To że akurat developer albo inna spółdzielnia chciały złotówki,
to sprawa po stronie kredytobiorcy. Nie zawsze tak było.

[tu tekst, który chyba służy do rozbudzenia nadziei u kredytobiorcy]

> Podsumowując skutki ekonomiczne stosowanych abuzywnych
> postanowień należy zwrócić szczególną uwagę, iż wyrażanie zadłużenia
> przez bank w walucie obcej, skutkuje dla klienta niekontrolowanym
> ryzykiem, dalszym wzrostem długu w przyszłości.

No jasne. Przy czym wyrażanie zadłużenia w walucie własnej skutkuje
dokładnie tym samym.

Zadłużenie powinno być wyrażone w walucie kredytu, i tyle. Czy ktoś
dziwi się, że saldo rachunku w euro albo innych dolarach jest wyrażone
w rzeczonych euro i odpowiednio dolarach?

> 1. Unieważnienie umowy kredytowej: [itd]

> 2. Odwalutowanie (unieważnienie klauzul indeksacyjnych): [itd]

> Stwierdził to
> Sąd Okręgowy w Warszawie w dniu 31 maja 2017 r. (II C 920/15)

(okoliczność dowolnego ustalania kursu kupna oraz sprzedaży waluty obcej
CHF, bez związku z istotą kredytów walutowych)

> Sąd
> Okręgowy (II Ca 2200/16) podtrzymał wyrok Sądu Rejonowego dla
> WrocławiaFabrycznej (XIV C 2126/15).

["umowne" kursy i oprocentowanie - ~10 lat temu dokładnie tu
przerabiane]

BTW mimo że niewątpliwie takie ustalenie warunków nie jest uczciwe (ze
strony banku), roszczenia i ew. wyrok idący dalej niż ustalający
obiektywne kursy (NBP + tylko "uczciwa marża") i oprocentowanie (stopy
międzybankowe + "uczciwa marża") także nie jest moim zdaniem uczciwy.
Czy tak było w tym przypadku, to niestety trudno zrozumieć :-(

Swoją drogą, nominować można do "nagrody", ale kwoty nominuje się "w"
walutach. Indeksowanie kursem waluty to IMHO abstrakcja, a jeśli jednak
nie, to jest to ruletka w wykonaniu banku.

> Ze względu na wzorcowość umowy kredytowej istnieje możliwość
> połączenia powyższych wariantów w jednym pozwie. Nawet jeśli doszłoby
> do nieoczekiwanego oddalenia powództwa w zakresie odwalutowania, sąd
> jest zobowiązany do rozpatrzenia wniosku o jej unieważnienie.

Tak czy owak, zaczynam dopuszczać możliwość, że sądy mogą wydawać takie
wyroki. Nie ma to jednak nic wspólnego z uczciwością, chyba że pojmujemy
ją tak, że oszukanie ew. oszusta to nic złego.
--
Krzysztof Hałasa