Różnica jest taka że Niemcy się pokajały, przeprosiły za zbrodnie i
powiedzieć dziś do kogoś w Niemczech nazisto to najgorsze co można zrobić

zaś Ukraina jest potwornie zagubionym państwem - które samo do końca nie wie
czy zadać sobie olbrzymi wysiłek i ciągnąć się trochę za uszy "na zachód"
czy prościej jednak pozostać w azjatyckim - sowieckim systemie wartości

Ukraina nie potępiła do dzisiaj żadnego ze zbrodniarzy odpowiedzialnych
wtedy za koszmarne morderstwa, do dzis spora część ich społeczeństwa razem z
ich prezydentem nie jest w stanie powiedzieć słowa Przepraszamy

do dzisiaj spora część ich społeczeńśtwa uważa UPA tylko i wyłącznie za
wspaniałą organizację która walczyła o wolność - a jakakolwiek dyskusja z
tym jest nimożliwa

dlatego dobrze że uczyniono 1-szy krok w tym kierunku, aczkolwiek jest
jeszcze zbyt wcześnie na prawdziwe pojednanie, do tego muszą poprostu
dojrzeć obie strony - nie może być tak że my wybaczamy potworne zbrodnie na
naszych rodakach a druga strona nie umie nawet nazwać tego zbrodnią i
powiedzieć przepraszam.

problem Ukrainy jest zaś taki, że oni poprostu nie mają innej historii z
której mogliby być dumni - w zasadzie ich historia to Chmielnicki (u nas
zawsze przedstawiany jako przygłupi pijak umazany we krwi), Taras Szewczenko
i bojownicy o wolną Ukrainę z UPA.,
jeśli nagle okaże się że UPA to była banda morderców to w sumie niewiele im
zostaje historii z której mogliby być dumni