Gotfryd Smolik news <s...@s...com.pl> writes:

> Ale "prawo do używania karty" nie zostało złożone do rąk
> kolegi, lecz do rąk sklepu.

A sklep o tym wiedział i zgodził się na ten układ?
Ja to widzę zupełnie inaczej.

> Różni się tym, że "pełnomocnik" nie ma w ręku narzędzia
> do jego wykonywania, tym który ma "coś bardzo przypominającego
> pełnomocnictwo" jest SPRZEDAWCA!

Przeciez kolega nie ma obowiązku kupowania czegokolwiek. Kupując
(aktywnie lub pasywnie) kolega upoważnia sklep (domyślnie) do obciążenia
karty, a nie ma do tego prawa. Sprzedawca chyba nie wie, że upoważnienie
do obciążenia karty jest de facto fraudem?

>> No to trzeba się na coś zdecydować.
>
> On nie chce.
> Nie jest w niczym związany z posiadaczem karty ;)

No to pozostają inne rozwiązania, tak jak pisałem - prokurator, bank.

> Tym, że zapisanie podpatrzonych numerów stanowi przestępstwo.
> SAMO ZAPISANIE. Bez "wykorzystania".

Nie jestem przekonany, ale to oczywiście bez znaczenia, gdyż w obu
przypadkach mamy do czynienia z _płaceniem_ czyjąś kartą (jej numerem)
bez upoważnienia jej posiadacza.

> Art.269b KK, koniecznie sprawdź :D

§ 1. Kto wytwarza, pozyskuje, zbywa lub udostępnia innym osobom urządzenia lub
programy komputerowe przystosowane do popełnienia przestępstwa określonego
w art. 165 § 1 pkt 4, art. 267 § 3, art. 268a § 1 albo § 2 w związku
z § 1, art. 269 § 2 albo art. 269a, a także hasła komputerowe, kody
dostępu lub inne dane umożliwiające dostęp do informacji przechowywanych
w systemie komputerowym lub sieci teleinformatycznej, podlega karze
pozbawienia wolnoci do lat 3.

Innymi słowy, zupełnie nie na temat.

Szczerze mówiąc nie widzę w tym nic ciekawego, sprawa jest prosta.
Jedyny problem jaki widzę jest taki, że rozwiązanie jest inne niż sobie
tego życzysz.
--
Krzysztof Halasa