Dnia Fri, 20 Jul 2007 14:28:35 +0200, JotBe napisał(a):

> Dnia Fri, 20 Jul 2007 13:54:19 +0200, Adam Płaszczyca napisał(a):
>
>> Cały czas chodzi mi o to, jakie regulacje określają obowiązek, baź
>> brak obowiązku zaksięgowania przez bank beneficjenta przelewu, który
>> został przysłany za pomocą Eliksiru.
>
> Może paragraf 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 grudnia 2001 r.
> w sprawie szczególnych zasad rachunkowości banków.
>
> Tekst pierwotny i zarządzenia zmieniające można znaleźć:
> http://www.mf.gov.pl/index.php?const=1&dzial=73&wysw
=2&sub=sub5

Przekleiłem z LEX-a, więc przepraszam za formatowanie :)

Pismo

z dnia 1 października 2003 r.

Narodowy Bank Polski

NB-BPN-III-EL-523-452/03

Weryfikacja zgodności nazwy i numeru rachunku bankowego wierzyciela na
zleceniach płatniczych.

Pr.Bankowe.2004.2.88

Jak wynika z kierowanej do GINB korespondencji, wątpliwości budzi potrzeba
weryfikacji zgodności nazwy i numeru rachunku bankowego wierzyciela na
otrzymywanych przez banki zleceniach płatniczych, w świetle postanowień
rozporządzenia Ministra Finansów z 10 grudnia 2001 r. w sprawie
szczególnych zasad rachunkowości banków (Dz. U. nr 149, poz. 1673 ze zm.).
Zgodnie z przepisem § 9 ust. 1 wskazanego wyżej rozporządzenia Ministra
Finansów, dowodem księgowym stanowiącym podstawę ewidencji zdarzeń
gospodarczych jest dyspozycja wystawiona przez klienta banku, dyspozycja
własna banku lub inne dokumenty otrzymane bądź sporządzone w ustalonej
formie i spełniające warunki, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy o
rachunkowości.
Wspomniany art. 21 ust. 1 ustawy o rachunkowości dokładnie określa, jakie
elementy powinien zawierać dowód księgowy:
1) określenie rodzaju dowodu i jego numeru identyfikacyjnego,
2) określenie stron (nazwy, adresy) dokonujących operacji gospodarczej,
3) opis operacji oraz jej wartość, jeżeli to możliwe, określoną także w
jednostkach naturalnych,
4) datę dokonania operacji, a gdy dowód został sporządzony pod inną datą -
także datę sporządzenia dowodu,
5) podpis wystawcy dowodu oraz osoby, której wydano lub od której przyjęto
składniki aktywów,
6) stwierdzenie sprawdzenia i zakwalifikowania dowodu do ujęcia w księgach
rachunkowych przez wskazanie miesiąca oraz sposobu ujęcia dowodu w księgach
rachunkowych (dekretacja), podpis osoby odpowiadającej za te wskazania.
W § 9 ust. 2 rozporządzenia określono, kiedy zlecenie płatnicze uznawane
jest za dowód księgowy. Użyte w tym przepisie sformułowanie "co najmniej"
wskazuje, że określone zostały tu elementy niezbędne do zaliczenia zlecenia
płatniczego jako dowodu księgowego. W § 9 ust. 2 pkt 2 zaznaczono, że
określenie stron dokonujących operacji gospodarczych następuje poprzez
podanie:
a) numeru rachunku bankowego dłużnika lub jego nazwy oraz numeru rachunku
bankowego wierzyciela, przy zleceniu płatniczym uznaniowym,
b) numeru rachunku bankowego dłużnika oraz numeru rachunku bankowego
wierzyciela lub jego nazwy, przy zleceniu płatniczym obciążeniowym.
Z powyższego wynika, że przy realizacji zlecenia płatniczego uznaniowego,
na którym oznaczono wierzyciela tylko poprzez numer jego rachunku bankowego
oraz zlecenia płatniczego obciążeniowego, na którym oznaczono dłużnika
tylko poprzez numer jego rachunku bankowego, nie występuje potrzeba
weryfikacji zgodności nazwy z numerem rachunku wierzyciela/dłużnika.
Podanie przez zleceniodawcę polecenia przelewu nie tylko numeru rachunku
wierzyciela, ale również jego nazwy jest uprawnieniem zleceniodawcy,
którego realizacji bank dłużnika nie może odmówić. Druk polecenia przelewu
zawiera miejsce na nazwę posiadacza rachunku (wierzyciela). Jeśli
zleceniodawca podał w poleceniu przelewu pełne oznaczenie rachunku
wierzyciela, tj. oznaczenie nazwy posiadacza rachunku i numer jego
rachunku, to zaprzestanie przez bank odbiorcy płatności weryfikacji
zgodności tych danych może narazić bank na odpowiedzialność za szkodę,
gdyby uznano, że bank nie dołożył należytej staranności przy wykonywaniu
usługi. Z drugiej strony jednak, automatyczna weryfikacja zgodności numeru
rachunku bankowego z nazwą posiadacza rachunku jest utrudniona i z tego
względu następuje dążenie do identyfikacji wierzyciela jedynie poprzez
numer jego rachunku zawierającego cyfrę kontrolną w standardzie NRB. W
obecnym stanie prawnym odpowiednią formą regulacji w przedmiocie zleceń
płatniczych, realizowanych w automatycznych systemach, jest postanowienie
umowy rachunku bankowego lub regulaminu prowadzenia rachunków bankowych, że
podstawą identyfikacji wierzyciela na zleceniu płatniczym uznaniowym
(poleceniu przelewu) jest numer rachunku bankowego klienta. Analogiczny
sposób postępowania należałoby przyjąć w odniesieniu do zleceń płatniczych
obciążeniowych.

--
JotBe