On 24 Lis, 21:56, Filip <f...@N...gazeta.pl> wrote:

> Pamiętam to. Moja żona nie zamknęła rachunku w PEKAO mimo, że nie
> korzystała z niego latami. Zaległe opłaty sięgnęły prawie 200 PLN.
> Przyszło pismo wzywające do zapłaty straszące STRASZNYMI KONSEKWECJAMI(
> BIK, BIG, kościół). Na szczęście PEKAO to taki fajny bank, gdzie wciąż
> można się spotkać z dyrektorem oddziału (w małych miastach) i powiedzieć
> co się myśli o takich straszących pismach.

Kilka lat temu, 2003-2004, ja i moja spółka z o.o., mielismy rachunki
w Pekao SA w ramach jakiejś promocji. Z chwilą zakończenia promocji i
otrzymania ze strony banku wezwania do zapłaty ok. 350 złotych za
rzekome korzystanie z kont, firmowego i osobistego, niezwłocznie
zamknąłem obydwa rachunki, wysyłajac polecony za zwrotnym
potwierdzeniem odbioru. Ponownie trafiłem do "żubra" w ramach fuzji
części BPH z Pekao. Przetransferowano mnie wraz z kartą kredytową i
dolączonym do niej rachunkiem osobistym. Jakież było moje zdziwienie,
kiedy pewnego dnia, dokonując wpłaty na dawny, bepehowski rachunek,
panienka z okienka spytała się, na które konto chce wpłacić. Okazało
się, że moje dawne konta, na szczęście ze stanem zerowym, figurują
wciąż w jakiejś starszej wersji systemu. I wyglądało na to, że są
dostępne. Wniosek z tego taki, że bałagan mają straszny. I mogą to
wykorzystać.

O te 350 złotych się nie kłóciłem. Spór długi, kosztowny, niewart tych
pieniędzy. Pozostała refleksja, analogiczna jak u przedmówców, że
wszelkie kwity i dokumenty nalezy przechowywać na wieki, jak w dobrym
archiwum.

To dobrze, że w małych miastach jest się komu w banku poskarżyć. W
dużych, dyrektor oddziału, przeważnie kolo z politycznego czy innej
cholery nadania, śmieje ci się w nos.