sys29 wrote:

> Cyt. Waldemar Łysiak :
> Starożytni Grecy wymyślili demokrację jako ustrój kontr monarchiczny,
> sprawiedliwszy od rządów arystokracji przybierających tak chętnie formę
> ustroju tyrańskiego. Lecz piękna teoria i późniejsza praktyka rozminęły
> się zupełnie. Pod rządami wszelakich władz republikańskich miała do
> dzisiaj miejsce większa liczba zbrodni przeciwko życiu i prawu niż pod
> rządami wszystkich monarchów od czasu wynalezienia demokracji.
> Amatorska tylko znajomość dziejów wskazuje, że demokracji bardzo daleko do
> ideału. Chrystus został demokratycznie, głosowaniem ludu (vox populi)
> skazany na śmierć. Sokrates takoż na wypicie trucizny. Rekordowych
> ludobójców wybrano (Hitler) lub wybierano (Stalin) całkowicie
> demokratycznie, a później ogólnospołecznie wspierano. Podobnie
> Mussoliniego i innych.
> Demokracja (słowo greckie) znaczy: ludowładztwo. Rządy ludu są czystą
> teorią, w istocie więc ludowładztwo sprowadza się do elekcji, gdzie wola
> mas kreuje okresowo władzę przedstawicielską za pomocą większej liczby
> głosów. … Fundator Banku USA, konserwatysta A.Hamilton kpił z
> demokratycznego „majestatu wielkich liczb” dowodząc, iż trudno
> o system „bardziej fałszywy niż warunkowanie kalkulacji politycznych
> regułami kalkulacji arytmetycznej”. … Inaczej mówiąc:
> demokracja ma m.in. to do siebie, że daje ludziom możliwość głosowania
> wbrew własnemu interesowi, a wyborcy z tej okazji korzystają. Jak mówił
> J.Adams: „Twierdzenie, że lud jest najlepszym strażnikiem swych
> praw, to bzdura niczym nie usprawiedliwiona. Jest on najgorszym, wręcz
> żadnym ich strażnikiem”. Dlaczego tak się dzieje – dlaczego
> tłumy potrafią przypominać lemingi gromadnie maszerujące ku swej
> krzywdzie? Według potocznej diagnozy kontrrepublikanów – wskutek
> zjawiska antynomicznego. Diagnoza owa mówi, że chociaż ustrój
> demokratyczny składa się z wielu grzechów, wszelako jego maxima culpa to
> sprzeczność między dwoma zasadami demokracji rozreklamowanymi przez
> obywatela Rousseau i przez jakobinów – zasadami tymi są czynne prawo
> wyborcze dla pełnoletniego i nieomylność większości. Ponoieważ większość
> każdego społeczeństwa tworzą całkowite przygłupy, nie mające dosłownie o
> niczym pojęcia – ich czynne prawo wyborcze parodiuje rzekomą
> nieomylność werdyktu elekcyjnego, budując jej przeciwieństwo, zbrodniczość
> lub komiczność. To fakt, że w każdym plemieniu znajdziemy dużo więcej
> głupich niż mądrych (podobnie jest prawdą, że kobiety notorycznie
> wybierają przystojniejszego, zamiast przyzwoitszego i przytomniejszego),
> lecz główną słabością tłumu elektorów wydaje się nie tyle zbiorowa
> głupota, ile cecha jej pokrewna – zbiorowa łatwowierność (naiwność)
> ludzi. Zresztą chorują na tę przypadłość (masowo!) również inteligentni
> ludzie. Oto czemu demokracja stanowi wymarzoną estradę dla kłamców,
> zwłaszcza charyzmatycznych. Vulgo: dla uwodzicieli. Widać tu jawną
> analogię między demokracją, a zawodowym podrywaniem dam – demokracja
> to technika uwodzenia. Biegli gracze w demokrację rozszyfrowali sekret
> owych facetów, którzy gorącą miłość zdobywają kiedy chcą – sztuka
> polega na tym, by kobieta kupiła cię takiego, jakiego udajesz.
> Społeczeństwa przypominają kobietę, lubią czarujących udawaczy. Chociaż
> prawie każdy wyborca ma świadomość, że politycy to gang
> dziesięciokaratowych skurwysynów – tłum daje się złowić co parę lat
> i biegnie do urn głosować na sympatyczną bandę sprzedającą nadzieję.
> Nadzieja to siła ślepa, bezrozumna i narkotycznie niepohamowana, niczym
> libido. Spytajcie hazardzistów. … Reasumując: system demokratyczny
> mógł zatriumfować dopiero w XX wieku, kiedy wdrożyło go dużo państw.
> Jednocześnie planeta bardziej niż kiedykolwiek skąpała się w gwałcie i
> bezprawiu, hańbie i żenadzie, we krwi i niesprawiedliwości. Olimpijski
> triumf demokracji nie przyniósł więc ludziom
> ani pokoju, ani wzrostu prawości, godności, bezpieczeństwa itp. –
> przyniósł rekordowy horror. W tym zawiera się kłamstwo „najlepszego
> z ustrojów”.
>
Twierdzenie, że Stalin został demokratycznie wybrany ustawia pana Łysiaka w
moich oczach. Nie twierdziłem też, że demokracja gwarantuje mądre rządy. Nie
ma nic takiego jak mądre rządy. Bo niby kto miałby oceniać które są mądre, a
które głupie. Ja chciałbym, żeby wszystko było prywatne ale znajdzie się
niejeden, który chciałby by wszystko było państwowe. Twierdzę, że demokracja
zapewnia, że niezadowolona jest mniejszość i to zapewnia, że nie dochodzi do
krwawych przewrotów. To jest jedyna przewaga jaką ma demokracja nad innymi
metodami wybierania władzy. Demokracja i monarchia to metody wybierania
władzy nic nie mówiąca o jakości wybranej władzy. Jak koronę może
odziedziczyć idiota tak idiotę można wybrać w wyborach. Tylko w pierwszym
przypadku trzeba czekać na śmierć króla lub go zabić tak w drugim przypadku
cała sprawa trwa 2 lata jeżeli idiotyzm mocno rzuca się w oczy. Wszystkie
określenia ocenne jak honor, prawość, sprawiedliwość, moralność każdy ma
swoje. Ja mam swoje i Ty masz swoje i Łysiak ma swoje. honor w/g Łysiaka to
dla mnie chrzan a dla Ciebie byś może nie. Łysiak zakłada, że czytelnik jest
głupszy od niego. Mnie to nie odpowiada. Może Łysiak pisze o Tobie o mnie
nie pisze.